przepisy- pchniecie kula, bieg

witam czy moze ktos mi podac ogolne przepisy pchniecia kula, biegów tzn obwod tek kuli wymiary itd, a do biegu wymiary biezni itd... z gory thx

Pierwszą wzmiankę o tej konkurencji można znaleźć u Homera, gdzie żołnierze biorący udział w walkach o Troje urządzali zawody w rzucie skala. W XVI wieku Król Henry VIII sprawdzał męstwo swoich żołnierzy urządzajac zawody w rzucie młotem, a w XVII wieku Angielscy żołnierze urządzali zawody w rzucie kula armatnia. Reguły konkurencji zostały pierwszy raz ustanowione w 1860 roku, kiedy rzut był wykonywany z kwadratu o bokach siedmiu stop (2.13m). Kwadrat został w 1906 roku zastąpiony przez koło o średnicy siedmiu stop. Waga kuli została ustalona na 16 funtów (7.257 kg). Zgięcie ręki rzucającego zostało zniesione jako zbyt niebezpieczne, natomiast zawodnicy mieli trzymać kule w ręce przy szyi, przed wypuszczeniem jej. Odskok w kole został wprowadzony w USA w 1876 roku. W 1951 roku Parry O'Brien (USA) stworzył nowa technikę. Ze startowej pozycji zwróconej do tylu koła, O'Brien obracał się 180 stopni, by obrócić się dookoła koła przed finałowym wypuszczeniem kuli. To pomogło mu zdobyć palmę pierwszeństwa w pokonaniu odległości 18m (i wreszcie 19m). W 1976 Alexander Barychnikov wprowadził rotacyjna technikę, podobna do tej stosowanej w rzucie dyskiem, która stała się najpopularniejsza. Kobiece zawody pchnięcia kula (4 kg) były rozegrane pierwszy raz we Francji w 1917 roku. Pierwszy światowy rekord IAAF datuje się na 1934 rok, co spowodowało debiut na igrzyskach olimpijskich w 1948 roku. Do 1927 roku kobiety współzawodniczyły w rzucie kula ważąca 8 funtów

Pchnięcie kulą - konkurencja lekkoatletyczna, polegająca na wypchnięciu kuli jednorącz z koła o średnicy 2,135 m. Kobiety i młodzicy (do 15 lat) pchają kulą ważącą 4 kg, juniorzy młodsi (16-17 lat) - 6 kg, juniorzy starsi (18-19 lat) i seniorzy - 7,26 kg. Kula przed wypchnięciem musi mieć kontakt z szyją zawodnika. Po wykonaniu rzutu zawodnik musi opuścić koło jego tylną częścią, w przeciwnym wypadku rzut nie zostanie uznany. Ponadto kula musi paść w obszar wycinka koła o kącie 40 stopni.

Stosowane są dwie podstawowe techniki pchnięcia kulą:
z doskoku - zawodnik ustawia się tyłem do kierunku rzutu i wykonuje "doślizg" do progu, skręt biodra i wypchnięcie kuli,
obrotowa - zawodnik wykonuje obrót (taki jak w rzucie dyskiem) zakończony wypchnięciem kuli.

Odległość rzutu mierzy się taśmą przechodzącą przez środek koła i ślad kuli, od wewnętrznej krawędzi progu do najbliższej krawędzi śladu.

Pchnięcie kulą jest w programie olimpijskich od pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich w 1898

Masz sześć prób w eliminacjach i w fazie finałowej trzy.
Długość bieżni 400metrów

Pchnięcie kulą


Pchnięcie kulą jest konkurencja lekkoatletyczną polegająca na wypchnięciu siłą ramienia kuli o ciężarze 7,26 kg dla mężczyzn i 4 kg dla kobiet na możliwie najdalszą odległość. Pchnięcie kulą wykonuje się z koła o średnicy 2,135 m. Pierwszą wzmiankę o tej konkurencji można znaleźć u Homera, gdzie żołnierze biorący udział w walkach o Troję urządzali zawody w rzucie skałą. W XVI wieku Król Henryk VIII sprawdzał męstwo swoich żołnierzy urządzając zawody w rzucie młotem, a w XVII wieku Angielscy żołnierze urządzali zawody w rzucie kulą armatnią. Reguły konkurencji zostały pierwszy raz ustanowione w 1860 roku, kiedy rzut był wykonywany z kwadratu o bokach siedmiu stóp (2.13m). Kwadrat został w 1906 roku zastąpiony przez koło o średnicy siedmiu stóp. Waga kuli została ustalona na 16 funtów (7.257 kg). Zgięcie ręki rzucającego zostało zniesione jako zbyt niebezpieczne, natomiast zawodnicy mieli trzymac kulę w ręce przy szyi, przed wypuszczeniem jej. Odskok w kole został wprowadzony w USA w 1876 roku.
W 1951 roku Parry O'Brien (USA) stworzył nową technikę. Ze startowej pozycji zwróconej do tyłu koła, O'Brien obracał się o 180 stopni, by obrócić się dookoła koła przed finałowym wypuszczeniem kuli. To pomogło mu zdobyć plamę pierwszeństwa w pokonaniu odległości 18m (i wreszcie 19m). W 1976 Alexander Barychnikov wprowadził rotacyjną technikę, podobną do tej stosowanej w rzucie ,dyskiem, która stała się najpoplularniejsza.Kobiece zawody pchnięcia kulą (4 kg) były rozegrane pierwszy raz we Francji w 1917 roku. Pierwszy światowy rekord IAAF datuje się na 1934 rok, co spowodowało debiut na igrzyskach olimpijskich w 1948 roku. Do 1927 roku kobiety współzawodniczyły w rzucie kulą ważącą 8 funtów i 5 kg.
Kula przed wypchnięciem musi mieć kontakt z szyją zawodnika.
Kobiety i młodzicy (do 15 lat) pchają kulą 4 kg juniorzy młodsi (16-17 lat)pchają kulą 6 kg, juniorzy starsi (18-19 lat) i seniorzy używają kuli o wadze 7,26 kg.
Po wykonaniu rzutu zawodnik musi opuścić koło jego tylną częścią, w przeciwnym wypadku rzut nie zostanie uznany.
Stosowane są dwie podstawowe techniki pchnięcia kulą:
- doskoku – zawodnik ustawia się tyłem do kierunku rzutu i dokonuje „poślizg” do progu, skręt biodra i wypchnięcie kuli
- obrotowa – zawodnik wykonuje obrót (taki jaki w rzucie dyskiem) zakończony wypchnięciem kuli
Odległość rzutu mierzy się taśma, przechodząc przez środek koła i ślad kuli, od wewnętrznej krawędzi progu do najbliższej krawędzi śladu.
Najbardziej znanym polskim zawodnikiem występującym w tej konkurencji był mistrz olimpijski z Monachium (1972) Władysław Komar.


sciaga.pl

http://lekkoatletyka.org.pl/show.php?pokaz=sprzet - to sie przyda

Waga sprzętu do konkurencji rzutowych:

KOBIETY: kula Dysk młot Oszczep piłka do palanta
sen., jun., jun. mł. 4 kg 1 kg 4 kg 600 g
młodziczki 3 kg 0,75 kg 3 kg 600 g
starsze dzieci 150 g
młodsze dzieci 80 g

MĘŻCZYŹNI: kula Dysk młot Oszczep piłka do palanta
seniorzy 7,26 kg 2 kg 7,26 kg 800 g
juniorzy 6 kg 1,75 kg 6 kg 800 g
młodsi juniorzy 5 kg 1,5 kg 5 kg 700 g
młodzicy 4 kg 1 kg 4 kg 600 g
starsze dzieci 150 g
młodsze dzieci 80 g

UWAGA: w tabeli podano minimalną wagę sprzętu warunkującą zatwierdzenie wyników rekordowych.

Biegi przez płotki
(dystans, ilość i wysokość płotków, odległości)
dyst. kat.wieku il.pł. wys.pł. odległość w metrach
1* 2* 3*
400 M sen., jun. 10 91,4 45,00 35,00 40,00
400 M mł. jun. 10 84,0 45,00 35,00 40,00
400 K sen.,jun,j.mł. 10 76,2 45,00 35,00 40,00
300 K mł. 7 76,2 50,00 35,00 40,00
300 M mł. 7 76,2 50,00 35,00 40,00
110 M sen., jun. 10 106,7 13,72 9,14 14,02
110 M mł.jun. 10 91,4 13,72 9,14 14,02
110 M mł. 10 91,4 13,60 8.90 16,30
100 K sen., jun. 10 84,0 13,00 8,50 10,50
100 K mł.jun. 10 76,2 13,00 8,50 10,50
100 K mł. 10 76,2 13,00 8,20 13,20
100 M st.chł. 10 84,0 13,00 8,50 10,50
80 M m.chł. 8 84,0 12,00 8,00 12,00
80 K ST.dz. 8 76,2 12,00 8,00 12,00
60 K mł.dz. 6 76,2 11,50 7,50 11,00

UWAGA: Tolerancja standardowej wysokości płotków w tabeli wynosi +/- 3mm,
1* - od linii startu do pierwszego płotka, 2* - między płotkami, 3* - od ostatniego płotka do linii mety.



troche to niewyraźnie , ale dla chcącego nic trudnego

a cos wiecej np srednica kuli ? lub cos z biegow?:)

naqrazie to co napisaliscie to sam wiem:) dzieki ;)

jak tak to ok. szukaj na własną reke

ja mam 13 lat i 4 mam 9.96cm(rekord)

patrz na stara date!