Maciej Ropiak - ocena sylwetki

Dla mnie osobiście kategorie kulturystyki „ciężkiej’’ to „specjalny moment” w trakcie zawodów, czas w którym pasja przypomina mi o swoim istnieniu, to kwintesencja zawodów. Niestety tych „dużych i ciężkich” zawodników nie mamy zbyt wielu, nie ma co kryć, iż powodem jest ogrom bardzo ciężkiej, wieloletniej pracy, życie w reżimie, podporządkowanie treningom całego życia.

To nie tajemnica, iż zbudowanie dużej masy mięśniowej i zachowanie proporcji to prawdziwe wyzwanie i sztuka, Również utrzymanie dużej masy mięśni to duży wysiłek dla zawodników. Jednym z największych i najcięższych Polskich kulturystów jest Maciej. Już sama postura tego zawodnika wzbudza respekt. Przyjrzyjmy się dokładnie…

Wieloletnie, konsekwentne treningi przyniosły efekty w postaci masy, a także dużej gęstości i świetnej jakości mięśni. Obręcz barkowa jest duża i „mocna”.

Prezentując pozę „bicepsy przodem” widzimy głęboką separację w obrębie mięśni ramion, dwugłowe wysokie i kuliste, rozciągnięte mięśnie brzucha w tej pozie są słabo widoczne, nogi duże objętościowo i gęste, z głęboką separacją i prążkowaniem czworogłowych, widoczne mięśnie krawieckie rozwinięte wysoko od biodra na całej długości.

Pozy bokiem są bardzo widowiskowe, duże wypukłe mięśnie klatki piersiowej, kuliste barki, ramiona w dobrych proporcjach biceps-triceps, jeszcze lepiej by było gdyby talia- mięśnie brzucha były „zassane”. Mięśnie pośladkowe wyraźnie oddzielone głęboką separacją od uda, widoczne miejsce przyczepu końcowego i grube prążki pośladkowego wielkiego, widoczny naprężacz powięzi szerokiej oraz pasmo biodrowo-piszczelowe, które głęboko przebiega, oddzielając czworogłowe od dwugłowych. Zarysowany mięsień obszerny boczny, mięśnie dwugłowe duże w ładnym kształcie, mięśnie łydek głęboko „pocięte”.

„Bicepsy tyłem” to zdecydowanie as, grube, gęste mięśnie ramion - widoczny dwugłowy ramienia, ramienne, trójgłowe, prążkowane mięśnie naramienne. Mięśnie grzbietu - czworoboczny, obłe większe i mniejsze, także równoległoboczny, oddzielone od siebie głęboką separacją. Mięśnie najszersze tworzą w połączeniu z mięśniami prostymi grzbietu „dobry środek”. Pośladkowy wielki jest prążkowany, oddzielony od uda, na którym widoczne są grube bruzdy oddzielające mięśnie dwugłowe, półścięgniste i półbłoniaste, brzuchaty łydki wyraźny i pełny. Maciej systematycznie, konsekwentnie poprawia swoją sylwetkę, prezentując coraz większą masę mięśniową, bardzo dobrą formę startową i coraz doskonalsze proporcje ciała, co jest wielką sztuką przy tak dużym wzroście.

Poprawy wymaga „środek ciała” – mięśnie brzucha w pozie „mięśnie brzucha i ud” są świetnie widoczne, jednak w pozostałych pozach wyglądają „gładko”, mięśnie grzbietu powinny jeszcze „szerzej się rozkładać”, należy również „pilnować talii”. Atutem są świetne pozy bokiem i tyłem. Prezentacja tego zawodnika jest interesująca, pewnie wykonane i przemyślane pozy, tzw. „luz sceniczny”, także dobry układ dowolny. Zresztą… Runda finałowa kategorii plus 100kg była bardzo widowiskowa, cała szóstka zawodników świetnie się bawiła, z wyraźnym zadowoleniem, satysfakcją dali prawdziwy pokaz rywalizacji „fair play”, co wzbudziło wielkie emocje u widzów, którzy reagowali aplauzem. Wielki człowiek z wielkim sercem, tak sądzę.

Bardzo wzruszyła mnie chwila przed ogłoszeniem wyników rundy finałowej, kiedy na scenie klęcząc poprosił Sylwię o rękę… To było piękne Panie Macieju.