Dla koneserów kulturystyki, to kategoria ciężka stanowi najważniejszy punkt zawodów, zwłaszcza że największych, najcięższych zawodników jest niestety niewielu. Nie jest tajemnicą iż zbudowanie dużej masy proporcjonalnie do wzrostu to wieloletnia konsekwentna praca, wymagająca stu procentowego zaangażowania w każdym momencie działania, tylko życie w reżimie dietetycznym i treningowym może przynieść wyczynowy efekt, innej drogi nie ma.
Artur to znany zawodnik, z roku na rok osiąga co raz lepsze wyniki, co możemy śledzić praktycznie na bieżąco, dzięki jego regularnym startom. W tym sezonie już odnotował najlepszą dotychczas w swojej karierze sportowej formę – zdobył tytuł Mistrza Polski w kategorii +100kg, prezentując kompletną sylwetkę o dobrych proporcjach. Przodem- szeroka obręcz barkowa pełna, pękata, kuliste naramienne, widoczne mięśnie najszersze grzbietu szeroko rozłożone -zwężają optycznie talie. W pozie „bicepsy przodem” mięśnie dwugłowe ramion (biceps) wypełnione na całej długości, zapewne przydał by się tzw. „ wyższy szczyt bicepsa”.
Mięśnie brzucha rozciągnięte w tej pozie są dobrze widoczne. Nogi mają dużą objętość, mięśnie czworogłowe rozwinięte od biodra do kolana na całej długości, są gęste i ukazują bardzo wiele szczegółów zwłaszcza w części biodrowej, widoczna jest głęboka separacja „wszystkich głów”, są mięśnie krawieckie. Klatka piersiowa bokiem: kulisty mięsień naramienny dominujący nad ramieniem (biceps, triceps), pełna klatka piersiowa, mięśnie zębate widoczne nad prawym przedramieniem. Mięśnie pośladkowe – wyodrębnić można pośladkowe średnie i wielkie, „gęsto się prążkowane”. Widoczny naprężacz powięzi szerokiej. Smuga biodrowo-piszczelowa przebiega głęboko oddzielając mięśnie czworogłowe od dwugłowych. Tyłem dominują mięśnie naramienne, szczególnie w pozie z bicepsami są duże, prążkowane.
Mięśnie grzbietu: widoczny czworoboczny, obłe większy i mniejszy, podgrzebieniowe, najszerszy grzbietu szeroko się rozkłada, środek pleców „mógłby być” wyraźniejszy w miejscu połączenia z powięzią piersiowo-ledźwiową. Mięśnie pośladkowe, prążkują się, są mocno oddzielone od ud, na których widać mięśnie dwugłowe, półbłoniaste, półścięgniste. Poza mięśnie brzucha i ud – prezentowana jako ostatnia z obowiązkowych, zobaczyć można bardzo wyraźnie- m.proste brzucha, oddzielone szeroką kresę białą, oraz poziomo przebiegającymi powierzchniami ścięgnistymi- tworzą „sześciopak”, widać mięśnie zębate i skośne zewnętrzne. Separacja czworogłowych jest tu bardzo wyraźna. Podsumowując: dalsza praca powinna uwzględnić doskonalenie proporcji sylwetki, dopracowanie szczegółów ( np. szczytów bicepsów, wielkość-wypukłość mięśni dwugłowych ud ) , istotne jest „pilnowanie” talii (by mięśnie skośne zewnętrzne nie zwiększały się bo poszerzą talie), oraz objętości jamy brzusznej (wypukłości brzucha) co wpłynie korzystnie na proporcje całej sylwetki.
Dobra prezencja zawodnika, prezentacja dopracowana, pewna, z płynnymi przejściami między poszczególnymi pozami, układ dowolny jest zajmujący i przemyślany, wyczuwalne jest zadowolenie i pozytywna energia zawodnika. Świetne starty tego zawodnika w tym sezonie, oby tak dalej.
https://www.youtube.com/watch?v=gUdqWzKXuoY
