Temat odchudzania powraca głównie, gdy robi się gorąco. Był taki okres, że zdawałoby się, że ekstremalna dieta to najlepszy sposób na zrzucenie kilogramów. Całe szczęście na dzień dzisiejszy większość zdaje sobie sprawę z tego, że to niezdrowe podejście i tak naprawdę prędzej nas doprowadzi do tzw. efektu jo-jo, zaburzeń odżywiania lub innych problemów zdrowotnych. Miło jest widzieć, że wielu stawia dzisiaj na jakość posiłków, a nie wartość kaloryczną. Wysoka jakość pożywienia pozytywnie wpływa na hormony, które kontrolują apetyt i metabolizm.
- Wzrost poziomu hormonu stresu
- Słabsza praca tarczycy
- Zmiany w produkcji estrogenu i testosteronu
- Zmiany w funkcji odpornościowej
- Zmiany nastroju
- Podsumowanie
Wracając jednak do kalorii... Co jest złego w ekstremalnym ograniczeniu kalorii? Przede wszystkim spadek wagi będzie tymczasowy. Z reguły początkowo tracimy jedynie wodę, a po drugie po ostrej głodówce w końcu nas dopadnie wilczy, niepohamowany głód. Mało tego, nasz organizm przystosowuje się do warunków, jakie mu zapewniamy. Kiedy odczuwa przez dłuższy czas mniejszą ilość dostarczanej energii, zaczyna panikować i ją oszczędzać. To po prostu jego system obronny - jakoś musi przetrwać, a skoro energii jest mniej, to trzeba ją zacząć oszczędzać i gromadzić co tylko się da.
Jakie jeszcze inne zmiany zachodzą w organizmie po drastycznym ograniczeniu kalorii?
Wzrost poziomu hormonu stresu
Kortyzol, bo o nim mowa, pełni wiele funkcji w naszym organizmie. Pomaga regulować funkcje odpornościowe, poziom cukru we krwi i kontroluje procesy występujące przy stanach zapalnych czy stresie. Mówiąc krótko, potrzebujemy kortyzolu, ale jego poziom musi być pod kontrolą - zbyt wysoki lub zbyt niski będzie destrukcyjny. Ograniczenie kalorii zaburza tę równowagę, powodując wzrost hormonu. Dzieje się tak dlatego, że brak składników odżywczych wywołuje stres w organizmie, a ten z kolei przyczynia się do wzrostu poziomu hormonu.
Gdy poziom kortyzolu jest wysoki, wówczas wątroba otrzymuje sygnał, aby wytwarzać glukozę z aminokwasów w celu pozyskania energii. Niektóre z tych aminokwasów pochodzą z rozkładu tkanki mięśniowej, więc kortyzol ma działanie kataboliczne. Dodać trzeba także, że gdy poziom kortyzolu jest wysoki przez dłuższy czas, to zaczyna to wpływać na poziom tkanki tłuszczowej w organizmie - szczególnie wokół talii. Wpływa on także na moc kości i niestety, ale może być jednym z winowajców rozwoju osteoporozy.
Jednak czym jest ekstremalne ograniczenie kalorii? Nie ma tu jednoznacznej odpowiedzi, że jest to odjęcie 1000 kcal, 1200 a może 600. To zależy od osoby i jej zapotrzebowania. W każdym razie każde drastyczne i nagłe ograniczenie, obniżenie dziennej ilości o kilkaset kalorii, można określić, jako ekstremalne. Na pewno dobrym rozwiązaniem nie będzie bazowanie na diecie poniżej 1000 kcal.
Słabsza praca tarczycy
Tarczyca odpowiada za regulację metabolizmu. Aktywna forma hormonu tarczycy to T3 i określa ona szybkość, z jaką ciało spala energię. Gdy ilość dostarczanych kalorii spada, wówczas spada też poziom T3. Spadek T3 może nastąpić również wtedy, gdy mocno ograniczymy same węglowodany.
Co jest istotne to fakt, że podczas ograniczania kalorii wzrasta ilość wytwarzanej odwrotnej T3, która dodatkowo blokuje wytwarzanie aktywnej T3, a to dodatkowo wpływa na zwolnienie metabolizmu.
Zmiany w produkcji estrogenu i testosteronu
Deficyt energetyczny wpływa także na zmniejszenie poziomu estrogenu i testosteronu. Konsekwencją tego jest zmniejszenie masy kostnej, a także zmniejszenie płodności.
Zmiany w funkcji odpornościowej
Deficyt energetyczny powoduje także deficyt w dostarczanych wartościach odżywczych. To wpływa nie tylko na cerę, włosy, energię, ale też na system odpornościowy. Mając mniej wszystkich ważnych elementów, potrzebnych do życia, jesteśmy bardziej narażeni na infekcje wirusowe, a wszelkie urazy goją się znacznie wolniej.
Zmiany nastroju
To chyba jeden z najczęściej występujących skutków u osób na obciążającej diecie. Wiąże się to z różnymi czynnikami. Jednym z nich jest spożywanie posiłków z wyrzutami sumienia. Każdy kęs analizowany jest pod kątem kaloryczności, co w konsekwencji działa frustrująco. Takie podejście prowadzi do obsesji, nawet do zaburzeń odżywiania.
Innym czynnikiem jest brak wartości odżywczych, dzięki którym czujemy się po prostu dobrze - wysypiamy się, najadamy, mamy siłę pracować, zajmować się domem, spędzać czas z rodziną i znajomymi i wiele innych. Brak energii powoduje wycofanie, a następnie coraz większe zniechęcenie do codziennych czynności, spada poczucie własnej wartości.
Podsumowanie
Jak widać drastyczne ograniczenie kalorii, ma bardzo dużo skutków ubocznych. Na dłuższą metę nie jest to dobre rozwiązanie. Każda racjonalna dieta powinna mieć na uwadze nie tylko redukcję kilogramów, ale też nasze zdrowie, zarówno psychiczne, jak i fizyczne.
