Biniu
czyli
JAK PRZEKUĆ MYŚLI W RZECZYWISTOŚĆ?
Delikatnie przymknij oczy. Skoncentruj się na sobie. A teraz wyobraź sobie, że widzisz przed sobą dużą, żółtą, świeżą cytrynę. Przez chwilę trzymasz ją w ręku, aby teraz położyć na desce do krojenia. Za chwilę przetniesz ją na pół. I to się właśnie dzieje. Przecinasz ją. To dodatkowo uwalnia jeszcze bardziej wyraźny zapach cytryny. Pojawiły się już pierwsze krople kwaśnego, intensywnego soku. Ale to dopiero wstęp do tego, by jeszcze realniej poczuć jak smakuje cytryna. Za chwilę wyciśniesz sok z jednej połówki cytryny. Trzymasz połówkę cytryny, pod nią ustawiasz przeźroczystą szklankę. Zaczynasz ściskać cytrynę tak, aby sok trafiał do szklanki. I to się dzieje. Sok spływa do szklanki, ale też i po Twoich dłoniach. Cześć z niego rozpryskuje się na boki. Wiesz, że za chwilę wypijesz cytrynowy sok, który zgromadził się w szklance. Przypominasz sobie jak on smakuje. Jest naprawdę intensywny. Kwaśny, trochę słodkawy, może wykrzywiający usta? Bierzesz szklankę do ręki i wiesz, że jeszcze moment, a przyłożysz ją do ust.
Co się dzieje z Twoimi śliniankami? Jak się one zachowują?
Zapewne wspomniane ślinianki rozpoczęły wzmożoną pracę i więcej śliny, niż to było przed ćwiczeniem, pojawiło się w Twoich ustach. Jak to wytłumaczyć?
(...)
Upraszczając – dla naszego mózgu nie ma różnicy czy to, co sobie wyobraża jest realne, czy nierealne. Generalnie – na wyobrażanie sobie czegoś reaguje jako na realne zdarzenie.
I tutaj sięgamy do istoty treningu wyobrażeniowego.
(...)
ZASADY, O KTÓRYCH WARTO PAMIĘTAĆ
Zapamiętujemy to, co sobie wyobrażamy
Jeśli wyobrazimy sobie wykonanie naszego ruchu z błędem, to to zapamiętamy. Jeśli wyobrazimy sobie siebie roztrzęsionych i niepewnych – to to zapamiętamy.
Część sportowców z jakiegoś powodu nie chce za często myśleć o zbliżających się zawodach, broniąc się przed tym zabiegiem słowami: „a po co już teraz mam się stresować?” A może ich program na działanie w sytuacji rywalizacji zawiera za dużo zakodowanych obaw? Ale czy strategia: „jak o czymś nie myślę (dopóki o tym nie myślę?), to tego nie ma” jest efektywna? Czy w realnej sytuacji rywalizacji nie trzeba i tak skonfrontować się z drzemiącymi w ukryciu obawami?”
Wyobrażamy sobie, to co chcemy, aby nastąpiło
Planujemy to, co chcemy osiągnąć, a nie to, czego chcemy uniknąć.
Czy to rozróżnienie ma rzeczywiście znaczenie?
(...)
PRZYKŁADOWY SCENARIUSZ TRENINGU WYOBRAŻENIOWEGO
Poniżej przedstawiam schematyczny scenariusz ćwiczenia wyobrażeniowego, które mogłoby być realizowane przez zawodnika wybranej sztuki walki.
„Przygotowuję się do mojej walki
Wiem, że
(...)
http://www.perfectbody.pl/TRENING/3/759/PSACHOLOGIA-SPORTU---TRENING-WAOBRAZENIOWA.html
JAK PRZEKUĆ MYŚLI W RZECZYWISTOŚĆ?
Delikatnie przymknij oczy. Skoncentruj się na sobie. A teraz wyobraź sobie, że widzisz przed sobą dużą, żółtą, świeżą cytrynę. Przez chwilę trzymasz ją w ręku, aby teraz położyć na desce do krojenia. Za chwilę przetniesz ją na pół. I to się właśnie dzieje. Przecinasz ją. To dodatkowo uwalnia jeszcze bardziej wyraźny zapach cytryny. Pojawiły się już pierwsze krople kwaśnego, intensywnego soku. Ale to dopiero wstęp do tego, by jeszcze realniej poczuć jak smakuje cytryna. Za chwilę wyciśniesz sok z jednej połówki cytryny. Trzymasz połówkę cytryny, pod nią ustawiasz przeźroczystą szklankę. Zaczynasz ściskać cytrynę tak, aby sok trafiał do szklanki. I to się dzieje. Sok spływa do szklanki, ale też i po Twoich dłoniach. Cześć z niego rozpryskuje się na boki. Wiesz, że za chwilę wypijesz cytrynowy sok, który zgromadził się w szklance. Przypominasz sobie jak on smakuje. Jest naprawdę intensywny. Kwaśny, trochę słodkawy, może wykrzywiający usta? Bierzesz szklankę do ręki i wiesz, że jeszcze moment, a przyłożysz ją do ust.
Co się dzieje z Twoimi śliniankami? Jak się one zachowują?
Zapewne wspomniane ślinianki rozpoczęły wzmożoną pracę i więcej śliny, niż to było przed ćwiczeniem, pojawiło się w Twoich ustach. Jak to wytłumaczyć?
(...)
Upraszczając – dla naszego mózgu nie ma różnicy czy to, co sobie wyobraża jest realne, czy nierealne. Generalnie – na wyobrażanie sobie czegoś reaguje jako na realne zdarzenie.
I tutaj sięgamy do istoty treningu wyobrażeniowego.
(...)
ZASADY, O KTÓRYCH WARTO PAMIĘTAĆ
Zapamiętujemy to, co sobie wyobrażamy
Jeśli wyobrazimy sobie wykonanie naszego ruchu z błędem, to to zapamiętamy. Jeśli wyobrazimy sobie siebie roztrzęsionych i niepewnych – to to zapamiętamy.
Część sportowców z jakiegoś powodu nie chce za często myśleć o zbliżających się zawodach, broniąc się przed tym zabiegiem słowami: „a po co już teraz mam się stresować?” A może ich program na działanie w sytuacji rywalizacji zawiera za dużo zakodowanych obaw? Ale czy strategia: „jak o czymś nie myślę (dopóki o tym nie myślę?), to tego nie ma” jest efektywna? Czy w realnej sytuacji rywalizacji nie trzeba i tak skonfrontować się z drzemiącymi w ukryciu obawami?”
Wyobrażamy sobie, to co chcemy, aby nastąpiło
Planujemy to, co chcemy osiągnąć, a nie to, czego chcemy uniknąć.
Czy to rozróżnienie ma rzeczywiście znaczenie?
(...)
PRZYKŁADOWY SCENARIUSZ TRENINGU WYOBRAŻENIOWEGO
Poniżej przedstawiam schematyczny scenariusz ćwiczenia wyobrażeniowego, które mogłoby być realizowane przez zawodnika wybranej sztuki walki.
„Przygotowuję się do mojej walki
Wiem, że
(...)
http://www.perfectbody.pl/TRENING/3/759/PSACHOLOGIA-SPORTU---TRENING-WAOBRAZENIOWA.html
Krzysztof Piekarz
