Samo pojęcie BOKS TAJSKI/MUAY THAI
Boks tajski, boks syjamski (taj. muay thai, มวยไทย, ang. thai boxing) - tajska sztuka walki kładąca nacisk na walkę w klinczu z wykorzystaniem uderzeń łokciami i kolanami.
Historia:
Muay thai wywodzi się z Tajlandii. Początek rozwoju starożytnego muay thai (tzw. muay boran), jako wyodrębnionego i posiadającego cechy charakterystyczne stylu walki wręcz, datuje się według źródeł archeologicznych na początek XIII wieku (era Sukhothai). Czterej wojownicy Jatubaht, którzy ochraniali królewskiego słonia po stracie broni musieli używać Muay thai. U swoich źródeł był silnie zrytualizowanym i przesyconym elementami religijnymi, stylem obejmującym taniec przed walką (waikhru) oraz rytualne metody treningowe. W miarę szerszej jego adaptacji na potrzeby tajlandzkiej armii, włączono do niego elementy walki bronią (krabi-krabong) oraz za pomocą owijaczy na ręce zwanych "kaad chuek", które w celu zadawania większych obrażeń były specjalnie utwardzane i nabijane kamiennym żwirem (wg niektórych źródeł także szkłem i innymi podobnymi materiałami). Na rozwój muay boran wpłynęło też silnie chińskie Wushu, z którym Tajowie zetknęli się w na początku drugiej połowy XVIII wieku, a z którego zaczerpnięto rozmaite techniki uderzeń zadawanych z wyskoku.
W roku 1887 na mocy dekretu królewskiego otwarto wydziały wychowania fizycznego na nowych akademiach wojskowych zachodniego typu i w kolegiach nauczycielskich. Wśród obowiązkowych zajęć był boks tajski, praktykowany dwa razy w tygodniu przez półtorej godziny. Większość młodych bokserów jednakże pochodziła z klasy pracującej i trenowała w swoich wioskach i pobliskich świątyniach. Instruktorzy, zarówno z wiosek, jak i ze świątyń, byli z reguły bokserami, którzy zakończyli karierę sportową. Przed głównymi imprezami obiecujący zawodnicy trenowali codziennie, a w celu zachęcenia ich otrzymywali stypendia treningowe od lokalnych przedstawicieli rządu i możnowładców.
Do końca XIX wieku wykształciły się w miarę jednolite ringowe reguły muay thai przy użyciu owijaczy (w formule zwanej "muay kaad chuek" ). W 1921 walki w boksie tajskim zaczęły odbywać się na wzniesionych platformach otoczonych linami. Powód był taki, że platforma i liny zapobiegały przed wdarciem się kibiców na ring. A w roku 1929 właściciel stadionu Suan Sanuk wprowadził ring dla tajskich bokserów z trzema linami i narożnikami, głównie dlatego, że miał nadzieję na organizowanie międzynarodowych walk bokserskich.
Ze względu na wysoką urazowość walk, od połowy lat 20. XX wieku zaczęto wycofywać z ringu owijacze "kaad chuek" oraz wyłączać stosowanie bardziej destrukcyjnych technik, takich jak kopnięcia w krocze, dźwignie, rzuty czy uderzenia głową. Najprawdopodobniej bezpośrednią przyczyną tych zmian była śmierć zawodnika na ringu stadionu Lak Muang w Bangkoku. Na początku lat 30. XX wieku zawodnicy boksu tajskiego zaczęli używać metalowych ochraniaczy na krocze i skórzanych rękawic bokserskich. Stosowanie rękawic bokserskich stało się przy okazji przyczyną rozbudowania technik muay thai o elementy zachodnioeuropejskiego boksu. Przyjęto zmodyfikowane przepisy bokserskie markiza Quensberry i w ślad za tym profesjonalne walki Tajów wyznaczono na 5 rund po 3 minuty każda. Stopniowo wprowadzono podział zawodników na kategorie wagowe. Wszystko to uczyniło z muay thai popularny na całym świecie sport walki.Niemniej jednak, wiele z tradycji przetrwało. Na przykład, zawodnicy nadal wykonywali tradycyjny taniec przed walką (waikhru), początkowo, by przedstawić region, z którego pochodzą, a dziś ze względu na zwyczaje. Wykonywali swoje modły do bogów i odmawiali walki, jeżeli nie towarzyszyły im synkopowane rytmy tajskiej muzyki ludowej. Zespół muzyczny składał się z samych mężczyzn (aby uniknąć osłabienia sił zawodników): flecisty, dwóch bębnistów i cymbalisty. Flecista kierował perkusistami i zmieniał swe tony w zależności od tempa walki i emocji przejawianych przez tłum.
Około roku 1935 ośrodki, w których rozgrywano walki, zaczęły przeznaczać część zysków na pomoc tajlandzkim instytucjom dobroczynnym i armii Tajlandii. Taka praktyka stosowana jest do czasów obecnych.
Rytuał tzw. Waikhru
Muay Thai Obecnie:
Dzisiejsze muay thai jest ringowym sportem walki. Jest to styl rozgrywany w stójce (zawodnik leżący na deskach nie uczestniczy w walce). Formułą walki jest wyłącznie full-contact, gdzie ciosy zadaje się z pełną siłą. Istnieją także szkoły uczące tradycyjnych technik muay boran („dawny (starożytny) boks"). W Polsce boks tajski uprawia się od początku lat 90. XX wieku.
Tutaj zdjęcie z walki
Charakterystyczne Cechy Taja:
Cechami wyróżniającymi boks tajski na tle innych popularnych stylów jest szerokie użycie uderzeń łokciami i kolanami (w formule amatorskiej na łokcie, kolana i korpus są zakładane ochraniacze, w walkach zawodowych są one nieosłonięte). Tego rodzaju uderzenia niejednokrotnie skutkują szybkimi nokautami.
W boksie tajskim kładzie się również szczególny nacisk na używanie niskich kopnięć okrężnych. Podstawą stylu jest niskie kopnięcie na udo (z angielska zwane lowkick). Posiada ono dużo wariantów - m.in. jako kopnięcie opadające z góry w dół. Wykonywane jest z mocnym dokręceniem ciała, a nawet obrocie zawodnika po nietrafieniu celu. Powierzchnią kopiącą jest w nim goleń, rzadziej stopą. Cechami wyróżniającymi boks tajski na tle innych popularnych stylów jest szerokie użycie uderzeń łokciami i kolanami (w formule amatorskiej na łokcie, kolana i korpus są zakładane ochraniacze, w walkach zawodowych są one nieosłonięte). Tego rodzaju uderzenia niejednokrotnie skutkują szybkimi nokautami.Boks tajski przywiązuje dużą wagę do klinczu, czyli walki w zwarciu. Jest to łatwo rozpoznawalny element boksu tajskiego. Pozycja walki jest głównie frontalna, ręce trzyma się szerzej niż w bokserskiej gardzie, dzięki czemu trudniej złapać w klincz. Dozwolone są przechwyty kopnięć, obalenia i podcięcia, natomiast zabronione rzuty, jakie się stosuje w judo. Słabością boksu tajskiego jest brak walki parterowej, duszeń i dźwigni.
Początkowo ciosy bokserskie były słabością muay thai, gdyż kładziono większy nacisk na techniki nożne. Obecnie są szeroko spotykane. Co więcej, mistrzowie muay thai niekiedy zostają mistrzami świata w boksie zawodowym.
Walki Amatorskie W Taju:
Regulamin zawodów amatorskich PZMT jest przemyślany, by zapewnić mniejszą urazowość niż w walkach zawodowych muay thai. W celu zapobieżenia kontuzjom zastosowano sprzęt ochronny, zarówno osłabiający cios ręką, łokciem lub nogą (ochraniacze łokci, goleni, rękawice), jak i chroniący ciało (kask na głowę, ochraniacz tułowia, ochraniacz krocza). Punktuje się uderzenie kolanem, uderzenie pięścią, kopnięcie, uderzenie łokciem bez faulu. Wymierzone 3 dobre ciosy przynoszą atakującemu punkt, jeżeli używa on siły ciała i nie wykracza poza styl. W przypadku równej liczby punktów ocenia się styl walki.
Walkę można więc zwyciężyć przez nokaut, na punkty, przez wycofanie przeciwnika wskutek kontuzji, przez trzykrotne wyliczenie przeciwnika, niezdolność przeciwnika do obrony, poddanie przeciwnika, jego spóźnienie się lub jego dyskwalifikację. Walka może się też zakończyć remisem lub brakiem decyzji. Sędzia ma prawo ukarać walczącego ostrzeżeniem za łamanie przepisów lub niesportowe zachowanie.
Przed pierwszą rundą każdy bokser musi wykonać taniec rytualny "waikhru" zgodnie z tradycjami muay thai. Przed i po walce obaj zawodnicy powinni uścisnąć nawzajem dłonie. Komenda "chok" rozpoczyna walkę. Zawodnicy walczą na ringu wielkości 6,1 na 6,1 m (lub 7,3 na 7,3 m) ogrodzonym 4 linami. Walkę sędziuje sędzia ringowy a pomaga mu w tym 5 wykwalifikowanych sędziów punktowych, 3 sędziów jury i 1 przewodniczący komisji sędziowskiej. W mniejszych turniejach liczba sędziów punktowych może być zredukowana do 3. Trenerzy czy sekundanci mają swe miejsca w pobliżu ringu, a podczas przerwy na ring może wyjść tylko jeden sekundant każdego zawodnika.
Walki trwają zwykle po 4 rundy po 2 minuty, a przerwy między rundami - minutę. Turnieje rozgrywa się w 14 kategoriach wagowych: do 45 kg, 45-48, 48-51, 51-54, 54-57, 57-60, 60-63,5, 63,5-67, 67-71, 71-75, 75-81, 81-85, 85-91 i powyżej 91 kg. W turniejach międzynarodowych mogą brać udział zawodnicy w wieku 17-37 lat, zaś w turniejach młodzieżowych 15-18 lat.
Regulaminy szczegółowe specyfikują faule. Po trzech ostrzeżeniach odejmujących punkt bokser ma być zdyskwalifikowany.
Organizacja WAKO wprowadziła do swych rozgrywek tzw. tajski kick-boxing (ang. Thai-Kickboxing). Dyscyplina ta różni się od boksu tajskiego:
* Zabronione są uderzenia łokciami.
* Jeżeli zawodnicy podczas klinczu nie wykonują żadnych działań, sędzia rozdziela zawodników. Klincz nie może trwać dłużej niż 5 sekund.
* Nie wykonuje się rytualnego tańca wai khru.
* Podczas walki nie przygrywa zawodnikom tajska muzyka.
* Techniki bokserskie mają tę samą wartość dla punktacji, co uderzenia nogą i kolanem.
Walka toczy się według tych samych reguł, co formuła full contact w kick-boxingu. Dozwolone są podcięcia na stopy.
Poniżej Kilka Zdjęc z Walk:
Kto Może Rozpocząc Treningi?:
Odpowiedź jest jednostajna i prosta KAŻDY CHĘTNY Z AMBICJAMI Wiele osób zamartwia się i zadaje pytanie :,,Jak to będzie , jak ja wypadnę na 1 treningu , będą się zemnie śmiac.. nie mogę tak iśc" - Otóż drodzy czytacze. Wcale tak nie jest, jest zupełnie na odwrót wiele osób chętniej pomaga niż krytykuje , Ci co krytykują i uważają się za tzw. ,,góru/bosów" często po 2-3 tygodniach kończą treningi. Powód? Wychodzi to jak się przykładają.
Często też zadajemy pytanie :,, Mam lat xx czy opłaca się zaczynac?" - często padają odpowiedzi : ,, opłaca się ale nie zostaniesz zawodnikiem" - otóż nie prawda to kim zostanie dana osoba nie zależy od wieku w jakim zacznie trenowac oczywiście czym wcześniej tym lepiej... Ale głównie to co będziesz umiał będzie zależec od tego jak właśnie TY! się przykładasz do tych treningów i jakiego masz trenera ( nie mówiąc że zdarzają się tacy którzy wychodzą w czasie treningu na godzinę i mówią cwiczcie)
Gdzie ĆwiczyĆ?:
Otóż to - kolejne pytanie zadawane bardzo często przez nowych forumowiczów. Otóż wkleję linki z stronkami oraz klubami w większych miastach(Po 2 kluby o ile tyle takowych będzie).
Zacznę od Mojego Miasta Krakowa:
- MAXIMUS link: http://www.muaythaikrakow.pl/
bardzo dobrzy trenerzy (świetni!) super towarzystwo POLECAM!
- Raczadam link: http://www.thaiboxing.pl/
Warszawa:
-Serafin link: http://www.serafin.warszawa.pl/
- Klub Sportowy Palestra Muay Thai & Kickboxing Gym. Łukasz Rola
Adres: Al. Prymasa Tysiąclecia 83, 01-242 WarszawaTelefon: 507240600 (linku znaleśc nie mogłem)
Rzeszów:
-Ronin StreetFight link: http://www.muaythai.rzeszow.pl/
Wrocław:
-Dragon link: www.muaythai.wroclaw.pl
-Puncher link: www.puncher.pl
Poznań:
-Czerwony Smok
-Wielkopolskie Zrzeszenie MT link: www.tajskiboks.pl
Szczecin:
-Nak Muay link: www.nakmuay.yop.pl
Olsztyn:
-MT Camel Fight Club link : www.camelmuaythai.pl
Bochnia:
- TARGET Muay Thai link: www.target.freehost.pl
Białystok:
-Husarz Białystok link: www.muaythai.strefa.pl
Katowice:
-Akademia Sportowa MT Gym ,,Bulldog" link: www.muaythai.strefa.pl
Gdańsk(Pruszcz Gdański):
- Pomorskie Zrzeszenie MT link: www.thai.pl
Bardzo Polecam Ten Sport Walki - Jest to według mnie najlepsze co może byc. Spotykamy tu różnorakie techniki oraz kombinację ciosów. Warto przejśc się na minimum 1 trening a wciągnie - obiecuję.
To tyle z mojej strony. Bardzo dziękuje i proszę bardzo nie krzyczec...
Trenuj Sprint -> To Najlepsze Na Ulicy...