Anonim
Na wstępie trzeba zrozumieć, że nie każda “gruba” noga jest patologią. Codziennie bombardują nas zdjęcia idealnych ciał, a media kreują niedoścignione przez wiele kobiet wzorce, czego przykładem jest tzw. „przerwa między udami”. W rzeczywistości kształt naszych nóg determinują: genetyka oraz styl życia (dieta, ćwiczenia, praca czy noszone obuwie). Niestety nie każda z nas ma nogi Kate Moss, jedna ma bardziej umięśnione łydki, a druga uda.
W takim razie kiedy zaczyna się choroba i dlaczego zdecydowałam się napisać ten artykuł. Znane przysłowie mówi lepiej zapobiegać niż leczyć, tylko ile z nas o nim pamięta, a ile przypomina sobie jak już jest za póżno. Coraz więcej kobiet o budowie typu gruszka ma “problem” z postrzeganiem własnego ciała, szczególnie dotyczy to rejonu bioder oraz ud. Poprzez nieumiejętne, często głodówkowe redukcje wraz z efektami jojo same doprowadzają się do stanów patologicznych. Tu zaznaczam, nie każda gruszka ma predyspozycje, stąd bardzo ważna jest diagnostyka oraz szczegółowy wywiad lekarski.
Lipodemia (ang. lipedema) jest przewlekłą chorobą, wywołaną przez progresywne zaburzenia w metaboliźmie tłuszczy odkładających się głównie w rejonie nóg. Lipodemia dotyka około 11% żeńskiej populacji, czyli statystycznie 11 na 100 kobiet jest zagrożonych wystąpieniem tej choroby.
Dość często jest ona mylona z nadwagą lub limfodemią. Źle zdiagnozowana może nasilić objawy, a nieleczona spowodować bolesne obrzęki nóg oraz rozwój lipo-limfodemii. Pośrednio może również prowadzić do zaburzeń odżywiania jak anoreksja, bulimia, odwodnienie poprzez nadmierne stosowanie diuretyków czy środków przeczyszczających,
Po krótce, lipodemia charakteryzuje się symetryczną, dwustronną kumulacją tkanki tłuszczowej głównie w rejonie bioder, górnej i dolnej części nogi (czasami ramion, nigdy stopy i dłonie). Chorzy na lipodemie często mają tendencję do obrzęków oraz zatrzymywania wody w organiźmie. Jako, że pierwsze objawy obserwowane są u dziewcząt w okresie dojrzewania a nasilenie następuje podczas ciąży oraz porodu, naukowcy poszukują powiązania pomiędzy chorobą a zaburzeniami hormonalnymi u kobiet. Badania kliniczne sugerują również, iż lipodemia jest schorzeniem uwarunkowanym genetycznie i może być dziedziczona.
Jeżeli teraz:
1. Masz proporcjonalną budowę ciała ale myślisz, że faktycznie może być z Tobą coś nie tak, wierz mi nie jest. Już na pierwszy rzut oka widać u osoby chorej dysproporcje pomiędzy dolną a górną częścią ciała (rzędu 4-6 rozmiarów).
2. Pomyślałaś “że Twoje uda są ogromne, nie ma upragnionej przerwy miedzy udami, jesz 1000kcal i nic”, moja rada, idź do lekarza, ale na głowę, nie na nogi,
3. Obiło Ci się o uszy hasło lipodemia, limfodemia, ale do końca nie wiesz o co chodzi, czytaj dalej
I wreszcie 5. nasze statystyczne 11 kobiet, osoby które faktycznie mają z tym problem, już szukały, dowiadywały się. Wy już pewnie wiecie co jest poniżej, ale zawsze warto doczytać.
Charakterystyczne cechy lipodemii obejmują:
1. Występuje niemal wyłączne u kobiet
2. Dwustronny i symetryczny proces odkładania tłuszczu z ominięciem stóp
3. Brak obrzęków wżerkowych (ang. pitting),
4. Ból,
5. Zwiększona wrażliwość i kruchliwość naczyń; sklonność do siniaków
6. Trwałe powiększenie nóg, niezależnie od pozycji (uniesienie) bądź utraty wagi
7. W 30% przypadków ramiona są rownież dotknięte chorobą
8. Hipotermia skóry nóg
9. Obrzęk może pogarszać się latem, występują tzw zaburzenia ortostatyczne
10. Tkanka tłuszczowa jest odporna na restrykcyjne ograniczenia kalorii
11. Teleangiektazja ("pajączki naczyniowe").
Co tak naprawdę dzieje się na poziomie komórkowo-tkankowym, do końca nie wiadomo Zaobserwowano zwiększoną ilość płynów w przestrzeniach miedzy komórkowych i w samych komórkach tłuszczowych, co sugeruje podstawową wadę w transporcie śród-tkankowym oraz zwiększenie ciśnienia hydrostatycznego. W wyniku, której występują zakłócenia w wymianie płynu i odkładaniu tkanki tłuszczowej. Oznacza to, że płyn jest albo “pompowany” do tkanki za szybko lub opuszcza ją za wolno. Odnotowano również wyciek limfy oraz krwi do tkanek je otaczających spowodowany uszkodzeniami mniejszych naczyń limfatycznych i krwionośnych. Nie wykluczone jest również, iż poprzez w/w zaburzenia obumarłe komórki tłuszczowe nie są efektywnie usuwane wywołując zapalenia wraz z obrzękami.
Jak widać ilu naukowców tyle teorii, jedni twierdzą, iż lipodemia jest związana bezpośrednio z układem limfatycznym, inni, że zaburzenia w obiegu limfy są następstwem lipodemii. Jeszcze inni, że są to dwa oddzielne zespoły chorobowe. Faktem jest, iż zaniedbana może powodować obrzęki limfatyczne oraz doprowadzić do lipo-limfodemii.
Jeśli wykryto u Ciebie lipidemie, jesteś w grupie zagrożenia (mama, babcia, siostra zostały zdiagnozowane), bądź podejrzewasz u siebie lipodemie (zanim pójdziesz do lekarza z samodiagnozą, polecam zapoznanie się z literaturę podana poniżej, “mam grube uda jestem chora” niestety nie wystarczy) nasuwa Ci się pewnie pytanie co robić, jak nie doporowadzić do rozwoju choroby, i nie ukrywajmy bardzo ważne dla kobiety jak efektywnie pozbyć się tkanki tłuszczowej z rejonu ud i bioder.
Czego nie robić, na pewno dieta 1000 kcal plus szaleńcze ćwiczenia nie pomogą. Tłuszcz owszem spadnie ale niestety nie z ud. Jojo, spowoduje natychmiastowe przytycie w rejonie nóg, parę takich cykli, może w efekcie doprowadzić tylko do jeszcze większych dysproporcji oraz rozwinięcia się choroby, kiedy jedynym wyjściem pozostanie operacja (pomijam rozregulowanie hormonów).
Niestety do tej pory nie wynaleziono „blokera”, który by hamował proces namnażania komórek tłuszczowych w dolnej części ciała, a leczenie zaawansowanych stadiów jest bardzo trudnym i czasochłonnym procesem.
Podstawa terapia obejmuje:
A. Dietę i ćwiczenia
B. Masaże w zaawansowanych stadiach drenaż limfatyczny
C. Higienę skóry i paznokci
D. Kompresje oraz stosowanie odzieży uciskowej
D. W zaawansowanych stadiach liposukcję
Prosta odpowiedź ale najtrudniejsza do zrozumienia i wdrożeniadla przez wiele Pań. ZBILANSOWANA DIETA I ĆWICZENIA to klucz. Nie jest to dieta cud.
Dieta:
Wiele forumowiczek zna zalożenia diety ladies, jeśli nie polecam zapoznać się z artykułem.
http://kulturystyka.pl/co-jedza-ladies-sfd/
Ponadto, zalecane są:
1. Zwiększenie spożycia tłustych ryb (Omega3, witD oraz wapń), oleju kokosowego, przypraw majacych właściwości antyzaplane jak: cynamon kurkuma, chili, imbir, czosnek. Dobrze ugotowane rośliny krzyżowe (brokuły, kapusta, brukselka) oraz żywność bogatą w polifenole (kakao) i bioflawonoidy.
2. Ograniczenie soli z racji zatrzymywania wody oraz czerwonego mięsa i nasyconych tłuszczy.
3, Eliminacja roślin strączkowych przede wszystkim soji oraz oleju lnianego ze względu na obecność fitoestrogenów
4. Niektórzy lekarze zalecają również odstawienie glutenu oraz nabiału i podejściem do lipodemii jak do chorobo autoimmunologicznej.
5. Suplementami polecanymi są te wzmacniajace układ odpornościowy oraz pracę wątroby: selen, cynk, drozdże, bioflawonoidy, enzymy trawienne.
6. Komponowanie posiłków jak przy insulinoopornosci (niski indeks glikemiczny posilkow). Więcej na ten temat napisała Martucca w artykule https://www.sfd.pl/[ART]Krotka_rozprawa_o_oporności_insulinowej...-t669493.html
Ćwiczenia:
Umiarkowane ćwiczenia aerobowe (pływanie, marsze jazda na rowerze, yoga, callanetics, stretching) oraz trening siłowy.
Od razu nasuwa się pytanie dlaczego nie biegać, dlaczego nie spinning, dlaczego nie programy takie jak Insanity etc, które są efektywne i efektowne. Próbowałam znaleźć jedną odpowiedź, ale ponownie ilu naukowców tyle teorii. Ogólnie rzecz biorąc w zaawansowanych stadiach lipodemii oraz dużym otłuszczeniu nóg u kobiet, intensywne bieganie sprawia ból, powoduje nadmierne obciążenie stawów, oraz w skutek gwałtownych ruchów prowadzi do naderwania tkanek, szczególnie malych naczyń limfatycznych, o których wspomniałam wcześniej. No tak ale teraz co ze zdrowymi gruszkami, teoretycznie im też się nie zaleca w/w aktywności, tu spotkałam się z teorią “wędrujących” komórek tłuszczowych, które poprzez gwałtowne ruchy, mogą przemieszczać się w głąb innych tkanek, powodując zwiększenie ich obwodów, bądź stany zapalne.
Dlaczego trening siłowy (nikt nie każe Ci cwiczyć pod trójbuj ), jak wspomniałam wcześniej “grube nogi” związane są z układem limfatycznym i jego niewydolnością. Mięśnie działają jak swego rodzaju pompa dla obiegu limfy, obrazowo to ujmując, układ limfatyczny nie posiada jak układ krwionośny serca, który by ją pompował, przy sporym nagromadzeniu tłuszczu, proces ten jest zaburzony. Poprzez regularne spięcia i rozluźniania mięśni następuje efektywniejszy obieg limfy przez co dużo szybciej usuwane są toksyny oraz pozostalości martwych komórek, jednośnie przyspieszone krążenie krwi powoduje lepsze ukrwienie i dotlenienie tkaneki.
Tu przekleję cytat z jednego z artykułów.
“Unfortunately, many patients are uncertain as to how much physical activity they can undertake. Some claim that activity leads to increased muscle mass in the legs, increasing the disproportion between upper and lower body even more these fears are wrong; physical activity should be encouraged for patients with in lipedema. Exercise activates the foot and calf muscle pump increasing lymphatic drainage, reducing edema formation in the tissue and reducing the risk of additional obesity. Suitable types of sport are swimming, speed walking and bicycle riding. Sports with a high risk of injury or strong decelerating movements are often unpleasant and associated with subsequent pain. The cause for this is unclear. Scientifically-based data on sporting activity in lipedema are not available” (Reich-Schupke, 2013)
Masaże oraz odzież kompresyjna
Badania udowodniły również skuteczność masaży limfatycznych (płytki masaż od stop w stronę serca) oraz regularnych peelingów skóry na objetość nóg oraz poprawienie obiegu limfy i ukrwienie tkanek. Dodatkowo u Pań z problemami opisanymi powyżej podczas ćwiczeń poleca się stosowanie odzieży kompresyjnej.
Liposukcja
Ostatecznym wyjściem jest liposukcja, jednakże ze względu na istotę choroby, jest ona wykonana w zupełnie inny sposób niz ta kosmetyczna.
Na podsumowanie przeklejam tabele zaczerpnięta z artykułu “Lipedema: An Inherited Condition” (Child, A. H., et al. (2010), oraz przydatne strony niestety w języku angielskim (ciężko znaleźć cokolowiek wiarygodnego po polsku)
http://www.hanse-klinik.com/englisch/Lipoedema.pdf
http://www.curelipedema.org/
http://www.lymphedemablog.com/wp-content/uploads/2012/07/Complete-Decongestive-Therapy-in-the-Treatment-of-Lymphedema.pdf
Od siebie dodam, że szperając po artykułach i podręcznikach utwierdziłam się w przekonaniu, iż Marta (Martucca) I Iza (Obliques) maja ogromna wiedzę i warto przejrzeć starsze dzienniki, w których moderatorki się wypowiadały i doradzały.
Child, A. H., et al. (2010). "Lipedema: an inherited condition." American Journal of Medical Genetics Part A 152(4): 970-976.
de Godoy, J. M. P., et al. (2013). "Lipedema: is aesthetic cellulite an aggravating factor for limb perimeter?" Journal of cutaneous and aesthetic surgery 6(3): 167.
Fetzer, A. and S. Fetzer (2015). "Early lipoedema diagnosis and the RCGP e-learning course." British journal of community nursing 20(Sup4): S22-S28.
Forner‐Cordero, I., et al. (2012). "Lipedema: an overview of its clinical manifestations, diagnosis and treatment of the disproportional fatty deposition syndrome–systematic review." Clinical obesity 2(3-4): 86-95.
McCaulley, L. and J. Smith (2014). "Diagnosis and Treatment of Lymphedema in Patients With Breast Cancer." Clinical journal of oncology nursing 18(5): E97-E101.
Okhovat, J.-P. and A. Alavi (2014). "Lipedema A Review of the Literature." The international journal of lower extremity wounds: 1534734614554284.
Reich‐Schupke, S., et al. (2013). "Thick legs–not always lipedema." JDDG: Journal der Deutschen Dermatologischen Gesellschaft 11(3): 225-233.
Rudkin, G. H. and T. A. Miller (1994). "Lipedema: a clinical entity distinct from lymphedema." Plastic and reconstructive surgery 94(6): 841-847.
Seo, C. A. (2014). "You Mean It's Not My Fault: Learning about Lipedema, a Fat Disorder." Narrative Inquiry in Bioethics 4(2): E6-E9.
Shin, B. W., et al. (2011). "Lipedema, a rare disease." Annals of rehabilitation medicine 35(6): 922-927.
Stage, I., et al. "Lipedema Description."
Suga, H., et al. (2009). "Adipose tissue remodeling in lipedema: adipocyte death and concurrent regeneration." Journal of cutaneous pathology 36(12): 1293-1298.
Szolnoky, G., et al. (2008). "Complex decongestive physiotherapy decreases capillary fragility in lipedema." Lymphology 41(4): 161.
Tangvoranuntakul, P., et al. (2003). "Human uptake and incorporation of an immunogenic nonhuman dietary sialic acid." Proceedings of the National Academy of Sciences 100(21): 12045-12050.
Varki, A. and R. Schauer (2009). "Sialic acids."
WALLACE, T., et al. (1951). "SESSION B." Plant and Animal Nutrition in Relation to Soil and Climatic Factors: Proceedings: 100.Wisco, Jonathan. "Lymphatic System". AnatomyOne. Amirsys, Inc. Retrieved 26 October 2012.
WOLD, L. E., et al. (1951). "Lipedema of the legs: a syndrome characterized by fat legs and edema." Annals of internal medicine 34(5): 1243-1250.
Zastrzeżenie:
Artykuł ma jedynie charakter poglądowy i nie wyczerpuje w całości zagadnienień związanych z poruszanym tematem. Zawarte w nim informacje nie mogą być podstawą do przeprowadzenia samodiagnozy lub leczenia we własnym zakresie w przypadku podejrzenia jakiegokolwiek z w/w schorzeń. Informacje te nie mogą być traktowane jako porada medyczna w przypadku jakiegokolwiek problemu i nie są w stanie zastąpić wizyty u lekarza.
W takim razie kiedy zaczyna się choroba i dlaczego zdecydowałam się napisać ten artykuł. Znane przysłowie mówi lepiej zapobiegać niż leczyć, tylko ile z nas o nim pamięta, a ile przypomina sobie jak już jest za póżno. Coraz więcej kobiet o budowie typu gruszka ma “problem” z postrzeganiem własnego ciała, szczególnie dotyczy to rejonu bioder oraz ud. Poprzez nieumiejętne, często głodówkowe redukcje wraz z efektami jojo same doprowadzają się do stanów patologicznych. Tu zaznaczam, nie każda gruszka ma predyspozycje, stąd bardzo ważna jest diagnostyka oraz szczegółowy wywiad lekarski.
Lipodemia (ang. lipedema) jest przewlekłą chorobą, wywołaną przez progresywne zaburzenia w metaboliźmie tłuszczy odkładających się głównie w rejonie nóg. Lipodemia dotyka około 11% żeńskiej populacji, czyli statystycznie 11 na 100 kobiet jest zagrożonych wystąpieniem tej choroby.
Dość często jest ona mylona z nadwagą lub limfodemią. Źle zdiagnozowana może nasilić objawy, a nieleczona spowodować bolesne obrzęki nóg oraz rozwój lipo-limfodemii. Pośrednio może również prowadzić do zaburzeń odżywiania jak anoreksja, bulimia, odwodnienie poprzez nadmierne stosowanie diuretyków czy środków przeczyszczających,
Po krótce, lipodemia charakteryzuje się symetryczną, dwustronną kumulacją tkanki tłuszczowej głównie w rejonie bioder, górnej i dolnej części nogi (czasami ramion, nigdy stopy i dłonie). Chorzy na lipodemie często mają tendencję do obrzęków oraz zatrzymywania wody w organiźmie. Jako, że pierwsze objawy obserwowane są u dziewcząt w okresie dojrzewania a nasilenie następuje podczas ciąży oraz porodu, naukowcy poszukują powiązania pomiędzy chorobą a zaburzeniami hormonalnymi u kobiet. Badania kliniczne sugerują również, iż lipodemia jest schorzeniem uwarunkowanym genetycznie i może być dziedziczona.
Jeżeli teraz:
1. Masz proporcjonalną budowę ciała ale myślisz, że faktycznie może być z Tobą coś nie tak, wierz mi nie jest. Już na pierwszy rzut oka widać u osoby chorej dysproporcje pomiędzy dolną a górną częścią ciała (rzędu 4-6 rozmiarów).
2. Pomyślałaś “że Twoje uda są ogromne, nie ma upragnionej przerwy miedzy udami, jesz 1000kcal i nic”, moja rada, idź do lekarza, ale na głowę, nie na nogi,
3. Obiło Ci się o uszy hasło lipodemia, limfodemia, ale do końca nie wiesz o co chodzi, czytaj dalej
I wreszcie 5. nasze statystyczne 11 kobiet, osoby które faktycznie mają z tym problem, już szukały, dowiadywały się. Wy już pewnie wiecie co jest poniżej, ale zawsze warto doczytać.
Charakterystyczne cechy lipodemii obejmują:
1. Występuje niemal wyłączne u kobiet
2. Dwustronny i symetryczny proces odkładania tłuszczu z ominięciem stóp
3. Brak obrzęków wżerkowych (ang. pitting),
4. Ból,
5. Zwiększona wrażliwość i kruchliwość naczyń; sklonność do siniaków
6. Trwałe powiększenie nóg, niezależnie od pozycji (uniesienie) bądź utraty wagi
7. W 30% przypadków ramiona są rownież dotknięte chorobą
8. Hipotermia skóry nóg
9. Obrzęk może pogarszać się latem, występują tzw zaburzenia ortostatyczne
10. Tkanka tłuszczowa jest odporna na restrykcyjne ograniczenia kalorii
11. Teleangiektazja ("pajączki naczyniowe").
Co tak naprawdę dzieje się na poziomie komórkowo-tkankowym, do końca nie wiadomo Zaobserwowano zwiększoną ilość płynów w przestrzeniach miedzy komórkowych i w samych komórkach tłuszczowych, co sugeruje podstawową wadę w transporcie śród-tkankowym oraz zwiększenie ciśnienia hydrostatycznego. W wyniku, której występują zakłócenia w wymianie płynu i odkładaniu tkanki tłuszczowej. Oznacza to, że płyn jest albo “pompowany” do tkanki za szybko lub opuszcza ją za wolno. Odnotowano również wyciek limfy oraz krwi do tkanek je otaczających spowodowany uszkodzeniami mniejszych naczyń limfatycznych i krwionośnych. Nie wykluczone jest również, iż poprzez w/w zaburzenia obumarłe komórki tłuszczowe nie są efektywnie usuwane wywołując zapalenia wraz z obrzękami.
Jak widać ilu naukowców tyle teorii, jedni twierdzą, iż lipodemia jest związana bezpośrednio z układem limfatycznym, inni, że zaburzenia w obiegu limfy są następstwem lipodemii. Jeszcze inni, że są to dwa oddzielne zespoły chorobowe. Faktem jest, iż zaniedbana może powodować obrzęki limfatyczne oraz doprowadzić do lipo-limfodemii.
Jeśli wykryto u Ciebie lipidemie, jesteś w grupie zagrożenia (mama, babcia, siostra zostały zdiagnozowane), bądź podejrzewasz u siebie lipodemie (zanim pójdziesz do lekarza z samodiagnozą, polecam zapoznanie się z literaturę podana poniżej, “mam grube uda jestem chora” niestety nie wystarczy) nasuwa Ci się pewnie pytanie co robić, jak nie doporowadzić do rozwoju choroby, i nie ukrywajmy bardzo ważne dla kobiety jak efektywnie pozbyć się tkanki tłuszczowej z rejonu ud i bioder.
Czego nie robić, na pewno dieta 1000 kcal plus szaleńcze ćwiczenia nie pomogą. Tłuszcz owszem spadnie ale niestety nie z ud. Jojo, spowoduje natychmiastowe przytycie w rejonie nóg, parę takich cykli, może w efekcie doprowadzić tylko do jeszcze większych dysproporcji oraz rozwinięcia się choroby, kiedy jedynym wyjściem pozostanie operacja (pomijam rozregulowanie hormonów).
Niestety do tej pory nie wynaleziono „blokera”, który by hamował proces namnażania komórek tłuszczowych w dolnej części ciała, a leczenie zaawansowanych stadiów jest bardzo trudnym i czasochłonnym procesem.
Podstawa terapia obejmuje:
A. Dietę i ćwiczenia
B. Masaże w zaawansowanych stadiach drenaż limfatyczny
C. Higienę skóry i paznokci
D. Kompresje oraz stosowanie odzieży uciskowej
D. W zaawansowanych stadiach liposukcję
Prosta odpowiedź ale najtrudniejsza do zrozumienia i wdrożeniadla przez wiele Pań. ZBILANSOWANA DIETA I ĆWICZENIA to klucz. Nie jest to dieta cud.
Dieta:
Wiele forumowiczek zna zalożenia diety ladies, jeśli nie polecam zapoznać się z artykułem.
http://kulturystyka.pl/co-jedza-ladies-sfd/
Ponadto, zalecane są:
1. Zwiększenie spożycia tłustych ryb (Omega3, witD oraz wapń), oleju kokosowego, przypraw majacych właściwości antyzaplane jak: cynamon kurkuma, chili, imbir, czosnek. Dobrze ugotowane rośliny krzyżowe (brokuły, kapusta, brukselka) oraz żywność bogatą w polifenole (kakao) i bioflawonoidy.
2. Ograniczenie soli z racji zatrzymywania wody oraz czerwonego mięsa i nasyconych tłuszczy.
3, Eliminacja roślin strączkowych przede wszystkim soji oraz oleju lnianego ze względu na obecność fitoestrogenów
4. Niektórzy lekarze zalecają również odstawienie glutenu oraz nabiału i podejściem do lipodemii jak do chorobo autoimmunologicznej.
5. Suplementami polecanymi są te wzmacniajace układ odpornościowy oraz pracę wątroby: selen, cynk, drozdże, bioflawonoidy, enzymy trawienne.
6. Komponowanie posiłków jak przy insulinoopornosci (niski indeks glikemiczny posilkow). Więcej na ten temat napisała Martucca w artykule https://www.sfd.pl/[ART]Krotka_rozprawa_o_oporności_insulinowej...-t669493.html
Ćwiczenia:
Umiarkowane ćwiczenia aerobowe (pływanie, marsze jazda na rowerze, yoga, callanetics, stretching) oraz trening siłowy.
Od razu nasuwa się pytanie dlaczego nie biegać, dlaczego nie spinning, dlaczego nie programy takie jak Insanity etc, które są efektywne i efektowne. Próbowałam znaleźć jedną odpowiedź, ale ponownie ilu naukowców tyle teorii. Ogólnie rzecz biorąc w zaawansowanych stadiach lipodemii oraz dużym otłuszczeniu nóg u kobiet, intensywne bieganie sprawia ból, powoduje nadmierne obciążenie stawów, oraz w skutek gwałtownych ruchów prowadzi do naderwania tkanek, szczególnie malych naczyń limfatycznych, o których wspomniałam wcześniej. No tak ale teraz co ze zdrowymi gruszkami, teoretycznie im też się nie zaleca w/w aktywności, tu spotkałam się z teorią “wędrujących” komórek tłuszczowych, które poprzez gwałtowne ruchy, mogą przemieszczać się w głąb innych tkanek, powodując zwiększenie ich obwodów, bądź stany zapalne.
Dlaczego trening siłowy (nikt nie każe Ci cwiczyć pod trójbuj ), jak wspomniałam wcześniej “grube nogi” związane są z układem limfatycznym i jego niewydolnością. Mięśnie działają jak swego rodzaju pompa dla obiegu limfy, obrazowo to ujmując, układ limfatyczny nie posiada jak układ krwionośny serca, który by ją pompował, przy sporym nagromadzeniu tłuszczu, proces ten jest zaburzony. Poprzez regularne spięcia i rozluźniania mięśni następuje efektywniejszy obieg limfy przez co dużo szybciej usuwane są toksyny oraz pozostalości martwych komórek, jednośnie przyspieszone krążenie krwi powoduje lepsze ukrwienie i dotlenienie tkaneki.
Tu przekleję cytat z jednego z artykułów.
“Unfortunately, many patients are uncertain as to how much physical activity they can undertake. Some claim that activity leads to increased muscle mass in the legs, increasing the disproportion between upper and lower body even more these fears are wrong; physical activity should be encouraged for patients with in lipedema. Exercise activates the foot and calf muscle pump increasing lymphatic drainage, reducing edema formation in the tissue and reducing the risk of additional obesity. Suitable types of sport are swimming, speed walking and bicycle riding. Sports with a high risk of injury or strong decelerating movements are often unpleasant and associated with subsequent pain. The cause for this is unclear. Scientifically-based data on sporting activity in lipedema are not available” (Reich-Schupke, 2013)
Masaże oraz odzież kompresyjna
Badania udowodniły również skuteczność masaży limfatycznych (płytki masaż od stop w stronę serca) oraz regularnych peelingów skóry na objetość nóg oraz poprawienie obiegu limfy i ukrwienie tkanek. Dodatkowo u Pań z problemami opisanymi powyżej podczas ćwiczeń poleca się stosowanie odzieży kompresyjnej.
Liposukcja
Ostatecznym wyjściem jest liposukcja, jednakże ze względu na istotę choroby, jest ona wykonana w zupełnie inny sposób niz ta kosmetyczna.
Na podsumowanie przeklejam tabele zaczerpnięta z artykułu “Lipedema: An Inherited Condition” (Child, A. H., et al. (2010), oraz przydatne strony niestety w języku angielskim (ciężko znaleźć cokolowiek wiarygodnego po polsku)
http://www.hanse-klinik.com/englisch/Lipoedema.pdf
http://www.curelipedema.org/
http://www.lymphedemablog.com/wp-content/uploads/2012/07/Complete-Decongestive-Therapy-in-the-Treatment-of-Lymphedema.pdf
Od siebie dodam, że szperając po artykułach i podręcznikach utwierdziłam się w przekonaniu, iż Marta (Martucca) I Iza (Obliques) maja ogromna wiedzę i warto przejrzeć starsze dzienniki, w których moderatorki się wypowiadały i doradzały.
Child, A. H., et al. (2010). "Lipedema: an inherited condition." American Journal of Medical Genetics Part A 152(4): 970-976.
de Godoy, J. M. P., et al. (2013). "Lipedema: is aesthetic cellulite an aggravating factor for limb perimeter?" Journal of cutaneous and aesthetic surgery 6(3): 167.
Fetzer, A. and S. Fetzer (2015). "Early lipoedema diagnosis and the RCGP e-learning course." British journal of community nursing 20(Sup4): S22-S28.
Forner‐Cordero, I., et al. (2012). "Lipedema: an overview of its clinical manifestations, diagnosis and treatment of the disproportional fatty deposition syndrome–systematic review." Clinical obesity 2(3-4): 86-95.
McCaulley, L. and J. Smith (2014). "Diagnosis and Treatment of Lymphedema in Patients With Breast Cancer." Clinical journal of oncology nursing 18(5): E97-E101.
Okhovat, J.-P. and A. Alavi (2014). "Lipedema A Review of the Literature." The international journal of lower extremity wounds: 1534734614554284.
Reich‐Schupke, S., et al. (2013). "Thick legs–not always lipedema." JDDG: Journal der Deutschen Dermatologischen Gesellschaft 11(3): 225-233.
Rudkin, G. H. and T. A. Miller (1994). "Lipedema: a clinical entity distinct from lymphedema." Plastic and reconstructive surgery 94(6): 841-847.
Seo, C. A. (2014). "You Mean It's Not My Fault: Learning about Lipedema, a Fat Disorder." Narrative Inquiry in Bioethics 4(2): E6-E9.
Shin, B. W., et al. (2011). "Lipedema, a rare disease." Annals of rehabilitation medicine 35(6): 922-927.
Stage, I., et al. "Lipedema Description."
Suga, H., et al. (2009). "Adipose tissue remodeling in lipedema: adipocyte death and concurrent regeneration." Journal of cutaneous pathology 36(12): 1293-1298.
Szolnoky, G., et al. (2008). "Complex decongestive physiotherapy decreases capillary fragility in lipedema." Lymphology 41(4): 161.
Tangvoranuntakul, P., et al. (2003). "Human uptake and incorporation of an immunogenic nonhuman dietary sialic acid." Proceedings of the National Academy of Sciences 100(21): 12045-12050.
Varki, A. and R. Schauer (2009). "Sialic acids."
WALLACE, T., et al. (1951). "SESSION B." Plant and Animal Nutrition in Relation to Soil and Climatic Factors: Proceedings: 100.Wisco, Jonathan. "Lymphatic System". AnatomyOne. Amirsys, Inc. Retrieved 26 October 2012.
WOLD, L. E., et al. (1951). "Lipedema of the legs: a syndrome characterized by fat legs and edema." Annals of internal medicine 34(5): 1243-1250.
Zastrzeżenie:
Artykuł ma jedynie charakter poglądowy i nie wyczerpuje w całości zagadnienień związanych z poruszanym tematem. Zawarte w nim informacje nie mogą być podstawą do przeprowadzenia samodiagnozy lub leczenia we własnym zakresie w przypadku podejrzenia jakiegokolwiek z w/w schorzeń. Informacje te nie mogą być traktowane jako porada medyczna w przypadku jakiegokolwiek problemu i nie są w stanie zastąpić wizyty u lekarza.
17
domer
Krzysztof Piekarz
Tetiszeri
