FighterX
Dzisiaj przedstawię ćwiczenie, które pojawiało sie wielokrotnie jako ćwiczenie, dzięki któremu wzmocnimy nasze plecy. Mowa rzecz jasna o „Dzień dobry” (ang. Good morning). W dużym skrócie ćwiczenie polega na schyleniu się ze sztangą na plecach.
1. Technika
A) Pozycja sztangi
Powinna być taka sama jak przy przysiadzie tylnim.
B) Ułożenie dłoni
Dłonie układamy tak, by było nam wygodnie utrzymać sztangę w odpowiedniej pozycji. Osobiście trzymam dłonie na kciuk od gładkiego, czyli na kciuk w głąb radełkowania.
C) Zdjęcie sztangi ze stojaka i odejście od stojaka
Chwytamy sztangę tak by było nam wygodnie, pamiętając, że chwyt powinien być symetryczny, czyli na taką samą odległość oddalony od środka sztangi dla każdej ręki. Sztangę układamy na barkach za karkiem, w taki sposób by było nam wygodnie. Nogi ustawiamy na szerokości barków tak by pięty dotykały ziemi, a stopy były równolegle skierowane w przód. Zanim podniesiemy sztangę spinamy tułów, brzuch, łopatki i plecy. Wyciągamy powietrze do brzucha i podnosimy sztangę i dochodzimy od stojaka, dając maksymalnie dwa kroki. Jeden odchodzimy i drugim dostawiamy stopę do tej samej wysokości na jakiej znajduje się stopa pierwsza.
D)Ustawienie stóp
Szerokość barków lub trochę szerzej niż barki. Stopy równolegle skierowane do przodu lub delikatnie zrotowane na zewnątrz (7-12stopni).
E) Wykonanie
Po odejściu od stojaka, gdy stoimy w odpowiedniej pozycji, wkręcamy stopy w ziemię (wkręcenie rozpoczynamy z biodra) tak jakbyśmy chcieli rozerwać kartkę między stopami, czyli rotujemy kość biodrową na zewnątrz. Dzięki temu zabiegowi angażujemy mocno pośladek oraz stabilizujemy biodro, ponieważ staw zgięty i zrotowany na zewnątrz jest stabilny. Wypuszczamy powietrze z brzucha spinamy brzuch i wciągamy powietrze do brzucha. Łamiemy się w biodrach i lekko uginamy nogi, tak by pochylić się maksymalnie nisko (w zależności od naszej mobilności) z prostymi plecami. Staramy się, by biodra nie schodziły nisko (a’la przysiadowo) ale by barki schodziły nisko. Traktujemy nasze biodra jak zawias, który jest nieruchomo. Gdy osiągniemy maksymalną głębokość barków (jak na filmie) spinamy pośladki oraz mięśnie tylnej taśmy i prodnosimy plecy. W końcowej fazie dopinamy mięśnie czworogłowe aby wyprostować nogi.
2. Błędy
„Kot” – plecy są słabe, powiniśmy zmniejszyć ciężar.
Zaokrąglenie się odcinka lędźwiowego – problemem jest przekroczenie możliwego zakresu ruchu jaki możemy wykonać. Należy delikatnie skrócić ruch by utrzymać proste plecy
Mocne obniżenie bioder – problemem są słabe plecy i próba przejęcia pracy przez mięśnie czworogłowe. Należy obniżyć ciężar i popracować z pauzami w tym ruchu.
Praca na prostych nogach – jest to błąd techniczny, który przeciąży mocno odcinek lędźwiowy kręgosłupa oraz kolana i utrudni ćwiczenie po przez problem z utrzymaniem równowagi. Zwiększa również ryzyko zerwania mięśni dwugłowych uda.
Pozdro
1. Technika
A) Pozycja sztangi
Powinna być taka sama jak przy przysiadzie tylnim.
B) Ułożenie dłoni
Dłonie układamy tak, by było nam wygodnie utrzymać sztangę w odpowiedniej pozycji. Osobiście trzymam dłonie na kciuk od gładkiego, czyli na kciuk w głąb radełkowania.
C) Zdjęcie sztangi ze stojaka i odejście od stojaka
Chwytamy sztangę tak by było nam wygodnie, pamiętając, że chwyt powinien być symetryczny, czyli na taką samą odległość oddalony od środka sztangi dla każdej ręki. Sztangę układamy na barkach za karkiem, w taki sposób by było nam wygodnie. Nogi ustawiamy na szerokości barków tak by pięty dotykały ziemi, a stopy były równolegle skierowane w przód. Zanim podniesiemy sztangę spinamy tułów, brzuch, łopatki i plecy. Wyciągamy powietrze do brzucha i podnosimy sztangę i dochodzimy od stojaka, dając maksymalnie dwa kroki. Jeden odchodzimy i drugim dostawiamy stopę do tej samej wysokości na jakiej znajduje się stopa pierwsza.
D)Ustawienie stóp
Szerokość barków lub trochę szerzej niż barki. Stopy równolegle skierowane do przodu lub delikatnie zrotowane na zewnątrz (7-12stopni).
E) Wykonanie
Po odejściu od stojaka, gdy stoimy w odpowiedniej pozycji, wkręcamy stopy w ziemię (wkręcenie rozpoczynamy z biodra) tak jakbyśmy chcieli rozerwać kartkę między stopami, czyli rotujemy kość biodrową na zewnątrz. Dzięki temu zabiegowi angażujemy mocno pośladek oraz stabilizujemy biodro, ponieważ staw zgięty i zrotowany na zewnątrz jest stabilny. Wypuszczamy powietrze z brzucha spinamy brzuch i wciągamy powietrze do brzucha. Łamiemy się w biodrach i lekko uginamy nogi, tak by pochylić się maksymalnie nisko (w zależności od naszej mobilności) z prostymi plecami. Staramy się, by biodra nie schodziły nisko (a’la przysiadowo) ale by barki schodziły nisko. Traktujemy nasze biodra jak zawias, który jest nieruchomo. Gdy osiągniemy maksymalną głębokość barków (jak na filmie) spinamy pośladki oraz mięśnie tylnej taśmy i prodnosimy plecy. W końcowej fazie dopinamy mięśnie czworogłowe aby wyprostować nogi.
2. Błędy
„Kot” – plecy są słabe, powiniśmy zmniejszyć ciężar.
Zaokrąglenie się odcinka lędźwiowego – problemem jest przekroczenie możliwego zakresu ruchu jaki możemy wykonać. Należy delikatnie skrócić ruch by utrzymać proste plecy
Mocne obniżenie bioder – problemem są słabe plecy i próba przejęcia pracy przez mięśnie czworogłowe. Należy obniżyć ciężar i popracować z pauzami w tym ruchu.
Praca na prostych nogach – jest to błąd techniczny, który przeciąży mocno odcinek lędźwiowy kręgosłupa oraz kolana i utrudni ćwiczenie po przez problem z utrzymaniem równowagi. Zwiększa również ryzyko zerwania mięśni dwugłowych uda.
Pozdro
Krzysztof Piekarz
