Dzień otwarty w chiński nowy rok!

Z galopującym entuzjazmem wchodzimy w CHIŃSKI ROK KONIA!

Z tej okazji zapraszamy na Dzień Otwarty w Akademii Yiquan - sobota 1 lutego 2014.

10:00-11:00
Otwarte zajęcia ćwiczeń dla zdrowia i dobrego samopoczucia systemu yiquan. Ćwiczenia te nauczane były przez mistrza Wang Xiangzhai w latach 50. XX wieku w szpitalach i sanatoriach w Pekinie i Baoding. W końcówce nastąpi krótkie wprowadzenie do języka i pisma chińskiego na przykładzie piktogramu oznaczającego konia (jako, że rok konia rozpoczniemy).

11:10-12:10
Otwarte zajęcia wprowadzające do nauki pełnego systemu yiquan jako sztuki walki. W planie wybrane ćwiczenia zhan zhuang, shi li, fa li i tui shou.

12:20-13:00
Zajęcia dla ćwiczących u nas, otwarte także dla tych, którzy ćwiczyli u nas dawniej. Skupimy się na wykorzystaniu zasady "galopującego konia" w san shou.

Miejsce: salka Akademii Yiquan, ul. Wąwolnicka 1, Warszawa.
Pierwsze drzwi od prawej strony budynku - tam gdzie znajduje się biuro rachunkowe. Należy być kilka minut przed rozpoczęciem wybranych zajęć.

Dlaczego uważa się, że wschodnie sztuki walki są skuteczniejsze od zachodnich? Przecież to nieprawda.

Pierwszy film z chińskiego nowego roku - trochę o piśmie i języku chińskim

Drugi film - Yiquan dla zdrowia wg przekazu Wang Yufang

Trzeci film - podstawowe elementy treningu pełnego systemu Yiquan

Czwarty film - metoda galopującego konia

witam dacheng,piszę w trakcie oglądania filmiku nr 3, i tak zauważyłem że to co prezentujesz przypomina mi taichi którym się interesowałem (a raczej ogólnie stylami wewnętrznymi) ale nie trenowałem niestety nic z tej rodziny... możesz mi wyjaśnić na czym polega generowanie siły w Twoim systemie/systemach pokrewnych??? Z tego co wiem używana przez was "siła" to energia/pęd generowany przez ruch całej masy ciała i przekierowany do ręki (nie mam pojęcia jak to robicie z tak małym ruchem) możesz mnie poprawić/wyjaśnić laikowi na czym to polega? na koniec przyznam że interesuję się tym ponieważ wizja odrzucenia przeciwnika/sparingpartnera małym ruchem ręki jest wspaniała

Siła/energia może być generowana na różne sposoby. Bo różne są sytuacje w walce, i w związku z tym różne rodzaje siły potrzebne. Inną kwestią jest siła potrzebna do relatywnie statycznego przyjmowanie naporu przeciwnika, inną siła która ma ciało przeciwnika przemieszczać, a inną taka, która ma wywołać obrażenia.

Ponieważ w pytaniu mowa jest odrzucaniu przeciwnika, żeby nie komplikować wywodu, na tym się skupię.

Przy czym wielkość wygenerowanej siła, czy energii, to tylko część tego co istotne. A tą siłę w zależności od potrzeby i sytuacji można generować na rozmaite sposoby: rotację ciała, przemieszczenie ciała, pochylanie ciała, zginanie, prostowanie, opadanie, unoszenie. W większości przypadków elementy te łączą się. Odpowiednio skoordynowane złożenie równoczesnych krótkich ruchów różnych części ciała może dać efekt gwałtownego przyspieszenia na krótkim odcinku - jak eksplozja.

Poza zdolnością do generowania dużej siły, równie ważne jest jej umiejętne użycie, wyczucie kierunku działania, odpowiednia zmiana wielkości siły w trakcie działania.

Poza generowaniem siły ważne jest czucie przeciwnika, jego ruchu, jego siły, czucie położenia i zmian położenia jego centrum, i w związku z tym dostosowania rozmiaru, kierunku i sposobu działania własnej siły.

Ważna jest zdolność wyczucia zaburzeń równowagi i poczucia równowagi przeciwnika, także tworzenia i prowokowania tych zaburzeń, by je wykorzystać.

Ważna jest umiejętność wykorzystania siły przeciwnika przeciwko niemu.

To złożenie tych wszystkich elementów może ewentualnie spowodować efekt spektakularnego "lotu" przeciwnika.

Ale w autentycznej walce takie spektakularne efekty mogą się wprawdzie pojawić, zwłaszcza przy przeciwniku o niskim poziomie umiejętności, natomiast częściej efektem będą raczej milisekundowe zaburzenia równowagi i percepcji równowagi przeciwnika, które wykorzystać można by łatwiej, skuteczniej zadawać uderzenia. Z kolei efekt uderzenia można ewentualnie wykorzystać, by przeciwnika odrzucić i obalić. Tak naprawdę to głównie akcje uderzające, niezależnie czy trafią w ciało, głowę, czy gardę/blok przeciwnika, wykorzystywane są do zaburzania równowagi ułatwiającego dalsze akcje.

dzięki za konkretną odpowiedź, leci sogacz
przy okazji słyszałem taką tezę że wszystkie SW mają podobny cel treningu: opanowanie tych umiejętności generowania siły, zaburzania równowagi i akcji przeciwnika itp ale style zewnętrzne (oraz zachodnie) i wewnętrzne obrały inną drogę do tego celu.
I teraz moje pytanie: czy możliwe jest wg Ciebie aby np bokser nabył podobne umiejętności (oczywiście w sferze uderzeń) co adept stylu wewnętrznego? albo podobnie zapaśnik? pozbawienie równowagi to w sumie podstawa wszelkich obaleń i rzutów... mam przeczucie że się z tym pomysłem zgodzisz ale w tedy pojawia się pytanie dlaczego mimo wszystko nie widać na ringach bokserskich ciosów które mogły by przeciwnika wręcz odrzucić???

andrzej13207

I teraz moje pytanie: czy możliwe jest wg Ciebie aby np bokser nabył podobne umiejętności (oczywiście w sferze uderzeń) co adept stylu wewnętrznego? albo podobnie zapaśnik? pozbawienie równowagi to w sumie podstawa wszelkich obaleń i rzutów... mam przeczucie że się z tym pomysłem zgodzisz ale w tedy pojawia się pytanie dlaczego mimo wszystko nie widać na ringach bokserskich ciosów które mogły by przeciwnika wręcz odrzucić???

Bokserowi większość umiejętności rozwijanych w tak zwanych stylach wewnętrznych, dotyczących generowania siły i manipulowania siłą, jest niepotrzebna. W boksie, o ile chodzi o siłę, ważna jest siła destrukcyjnego uderzenia, i mechanika uderzeń bokserskich pod tym względem jest na wysokim poziomie.

W stylach wewnętrznych i wielu chińskich stylach nie zaliczanych do wewnętrznych nie chodzi o samo mocne uderzanie. W wielu szkołach taijiquan i baguazhang nacisk jest głównie na rzuty, podczas wykonywania których wplatane są uderzenia. W xingyiquan natomiast charakterystyczne jest coś pośredniego pomiędzy uderzeniem, a pchnięciem.

W boksie nie o to chodzi po prostu.

Zapasy oczywiście opierają się na pozbawianiu równowagi. Ale to, o co chodzi w większości chińskich styli, to specyficzne połączenie wpływania na równowagę, rzucania i uderzania. Nie połączenie uderzania z grapplingiem na zasadzie przeskakiwania od jednego do drugiego, a realizowanie jednego i drugiego równocześnie. Dopiero gdy coś takiego się ćwiczy i wykonuje, staje się zrozumiałe o co w tych stylach właściwie chodzi, jak to działa.

Jeśli chodzi o pytanie "dlaczego nie widać na ringach bokserskich ciosów, które mogłyby przeciwnika odrzucić", to:

1. W sumie całkiem często widuje się jak uderzenie w głowę oszołomionego i tracącego równowagę boksera właśnie go odrzuca.

2. Ale celem uderzeń bokserskich nie jest odrzucenie. Im bardziej przeciwnik zostaje odrzucony, tym gorsze to jest uderzenie. Zamiast destrukcyjnego uderzenia robi się pchnięcie. W wielu realiach walki takie odrzucenie jest bardzo przydatne, przy naszych regułach współzawodnictwa również, ale akurat w boksie nie ma większego sensu. Uderzenie destrukcyjne nie powinno odrzucać, im dalej uderzenie odrzuca, tym w mniejszym stopniu jest destrukcyjnym uderzeniem, a w większym po prostu pchnięciem.

Zmieniony przez - dacheng w dniu 2014-02-06 00:58:27

oczywiście rozumiem że bokserowi na ringu "pchnięcia" są potrzebne w znikomym stopniu, pewnie źle się wyraziłem: zastanawiało mnie czy bokser mógł by wykorzystać(nauczyć się na treningach boksu) taki sposób generowania (dość dużej, skoro można odrzucić przeciwnika) ilości energii małym ruchem ciała i wykorzystać ją do uderzenia? wszak pomiędzy uderzeniem a pchnięciem często różnica jest nieduża (dla pewności poszperałem w necie dla upewnienia się: oba rodzaje akcji to transfer energii z tym że uderzenie jest skupione w jednym punkcie a pchnięcie oddziałuje na całą masę ciała - dość ciekawy temat jak dla mnie szczególnie z fizyko/mechanicznego i doświadczalnego punktu widzenia) wiem że pęd ciała jest wykorzystywany przez bokserów przy tzw trigger step-ie ale mi chodzi właśnie o taki mały ledwo zauważalny ruch ciała... (sorki za takie mętne wypowiedzi) ponadto z Twojego artykułu wiem że karatecy kyokushin w Japonii trenują równolegle yiquan (przepraszam jeśli pomyliłem nazwę stylu) więc coś z tego muszą wynosić