*** Mini Encyklopedia ***

masz soga,


a dupa...już Ci dałem kiedyś

Zmieniony przez - lessie w dniu 2005-07-21 14:22:13

No leonstar widze ze sie ostro postarałeś
<gratuluje> <składa pokłony>

że ci sie chciało to wszystko pisać

szacuneczek

no leos ! ladnie.
Moze ktos sie przebudzi i go boldnie bo chlopina chudnie latem

wladca ulotek atakuje
bylby sog ale juz nie wchodzi, good job

Cyproteron (octan cyproteronu)

cyproterone acetate
hormonum
G03HA

Działanie:
Syntetyczna pochodna progesteronu o działaniu gestagennym, antygonadotropowym i antyandrogennym (kompetycyjne hamowanie działania androgenów na narządy docelowe). Wpływa na metabolizm węglowodanów. Przenika do osocza. Wykazuje powinowactwo do tkanki tłuszczowej i odkłada się w niej, a następnie uwalnia się stopniowo. Wydalany jest z moczem i z kałem w postaci metabolitów.

Wskazania:
U mężczyzn: nadmierna pobudliwość płciowa, leczenie paliatywne nieoperacyjnego raka gruczołu krokowego. Objawy androgenizacji u kobiet: nadmierne owłosienie, łysienie androgenozależne, trądzik. W przypadkach nadmiernego owłosienia u kobiet w wieku rozrodczym zaleca się stosowanie octanu cyproteronu w skojarzeniu z estrogenem. Przedwczesne dojrzewanie płciowe: po całkowitym zakończeniu rozwoju układu kostnego i jąder. W skojarzeniu z estradiolem w hormonalnej terapii zastępczej u kobiet w okresie około- i pomenopauzalnym.

Przeciwwskazania:
Ciężkie choroby wątroby, zespół Dubina i Johnsona, zespół Rotora, przebyte lub istniejące nowotwory wątroby, porfiria, niewyjaśnionego pochodzenia krwawienia z dróg rodnych, endometrioza, nowotwory endometrium i sutka, choroba zakrzepowo-zatorowa (również w wywiadzie), świeży zawał serca i udar mózgu, depresja i ciężka cukrzyca, opryszczka ciężarnych lub żółtaczka ciężarnych w wywiadzie. Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, niedobór antytrombiny III.

Interakcje:
Ryfampicyna zmniejsza skuteczność leku. Gryzeofulwina, doustne leki hipoglikemizujące, barbiturany, fenytoina, ampicylina, tetracykliny, alkohol i cyproteron wzajemnie zmniejszają swoją skuteczność.

Działanie niepożądane:
Zahamowanie spermatogenezy, przejściowa niepłodność, ginekomastia u mężczyzn. Bóle głowy, ujemny bilans azotowy u kobiet.

Ciąża i laktacja: Kategoria X. Przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Dawkowanie:
Podawany p.o. U mężczyzn w raku gruczołu krokowego 0,2-0,3 g/d. Tłumienie popędu płciowego w dewiacjach seksualnych - dawkowanie indywidualne (leczenie nieskuteczne u alkoholików). U kobiet w nadmiernym owłosieniu 0,05-0,1 g/d od 1. do 10. dnia cyklu. U dzieci w przedwczesnym dojrzewaniu 0,05-0,15 g/m2 pc./d.

Uwagi:
Przerwać leczenie, jeśli wystąpią zaburzenia widzenia lub bóle głowy, kontrolować wydolność wątroby i kory nadnerczy, obraz krwi, a u chorych na cukrzycę także przemianę węglowodanową. Podczas leczenia może być upośledzona szybkość reagowania.

Preparaty
cyproterone (cyproterone acetate)

Spironolakton

spironolactone
antihypertensivum, antikaliureticum, diureticum
C03DA

Działanie:
Jest nieswoistym antagonistą receptorów aldosteronu działającym w odcinkach dystalnych kanalików nerkowych. Zwiększa wydalanie moczu, jonów sodu i chlorków, ogranicza wydalanie potasu. Działanie to jest szczególnie widoczne, jeśli stężenie aldosteronu jest zwiększone. Można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z lekami moczopędnymi działającymi na początkowy odcinek kanalików nerkowych. U chorych z nadciśnieniem pierwotnym oraz z pierwotnym hiperaldosteronizmem obniża skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze. Wchłania się łatwo z przewodu pokarmowego i ulega przemianie do podobnie działających metabolitów, w tym kanrenonu, lecz o znacznie dłuższym t1/2. Pełna aktywność ujawnia się po 1-3 dniach. Działanie przemija po odstawieniu leku również po 2-3 dniach. Lek jest wydalany głównie z moczem, a także z żółcią.

Wskazania:
Hiperaldosteronizm pierwotny (leczenie przedoperacyjne chorych z gruczolakiem lub przewlekle u pacjentów z obustronnym przerostem kory nadnerczy) i wtórny. Obrzęki oporne na leczenie. Obrzęki pochodzenia sercowego, wątrobowego i nerkowego oraz idiopatyczne, gdy towarzyszy im zwiększenie stężenia aldosteronu. Niewydolność oddechowa z przewlekłym sercem płucnym. W zaawansowanej niewydolności serca (IV NYHA) w skojarzeniu z innymi lekami. Zespół nerczycowy, w przypadku małych efektów w leczeniu choroby podstawowej. Leczenie uzupełniające w miastenii.

Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na lek, hiperkaliemia, hiponatremia, nasilona niewydolność wątroby, ostra niewydolność nerek, bezmocz. Ostrożnie stosować w cukrzycy i dnie oraz w chorobach z możliwością pojawienia się kwasicy, zachować ostrożność w przypadku niewydolności nerek i wątroby. Ciąża i okres karmienia piersią.

Interakcje:
Stosowany w skojarzeniu z innymi lekami oszczędzającymi potas może doprowadzić do hiperkaliemii, wzmaga działanie innych leków moczopędnych i obniżających ciśnienie tętnicze. Salicylany zmniejszają wydalanie kanrenonu - osłabiają działanie diuretyczne, mogą również wywołać hiperkaliemię. Chlorek amonowy może spowodować kwasicę. Zwiększa t1/2 digoksyny, co powoduje zwiększenie jej stężenia we krwi i nasila działanie. Stosowany w skojarzeniu z solami litu zwiększa jego stężenie i działanie toksyczne, podawany z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi może powodować niewydolność nerek, z metforminą - kwasicę. Neuroleptyki nasilają działanie hipotensyjne spironolaktonu. Inhibitory ACE i indometacyna nasilają retencję potasu. Lek zmniejsza działanie naczyniozwężające norepinefryny (ważne u chorych poddawanych zabiegom chirurgicznym). Stosowany w skojarzeniu z kwasem tienylowym może wywołać ostrą niewydolność nerek. Fenylbutazon redukuje działanie obniżające ciśnienie tętnicze.

Działanie niepożądane:
Zwykle łagodne, ustępują po odstawieniu. Bardziej nasilone objawy obserwuje się w trakcie stosowania dawki przekraczającej 100 mg/d. Długotrwałe stosowanie: hiperkaliemia, hiponatremia, kwasica, zwiększenie stężenia azotu i mocznika we krwi, nudności, wymioty, biegunka, zmęczenie, senność, apatia, niezborność ruchów, pokrzywka, osutka plamista lub rumieniowa, zaburzenia miesiączkowania, ginekomastia, nadmierne owłosienie, pogrubienie głosu, zaburzenia potencji u mężczyzn. Indukuje enzymy mikrosomalne wątroby. W razie przedawkowania może spowodować hiperkaliemię - należy podać leki moczopędne powodujące wydalanie potasu, glukozę we wlewie, insulinę (w dawce 0,25-0,5 j. na 1 g glukozy).

Ciąża i laktacja: Lek i jego metabolity przenikają przez łożysko i do pokarmu kobiecego. Nie stosować w ciąży i okresie karmienia piersią.

Dawkowanie:
P.o. Hiperaldosteronizm: 100-400 mg/d. Obrzęki: 50-300 mg/d (dawka podtrzymująca 100-150 mg). Wodobrzusze w niewydolności wątroby lub marskości niewyrównanej początkowo 200-300 mg/d, dawka podtrzymująca 50-150 mg/d. Zespół nerczycowy (w przypadku nieskuteczności glikokortykosteroidów): 50-200 mg/d. Nadciśnienie tętnicze: 50-100 mg/d, można zwiększać co 2 tyg. do 200 mg/d. Niewydolność serca, jako leczenie uzupełniające: 12,5-25 mg/d.W miastenii 50-300 mg/d. Dzieci 2-3 mg/kg mc./d (dawka podtrzymująca 1-1,5 mg/kg mc.) w dawkach podzielonych. I.v.: 1-2 razy na dobę po 0,2 g. Podawać wolno (przynajmniej przez 3 min) lub we wlewie kroplowym. Nie przekraczać dawki dobowej 0,8 g.

Uwagi:
75 mg spironolaktonu mikrokrystalicznego odpowiada 100 mg spironolaktonu niemikrokrystalicznego. Chronić przed dziećmi. Stosowanie u sportowców może wywołać fałszywie dodatnie wyniki testów antydopingowych. Kontrolować stan chorego w przypadku stosowania w skojarzeniu z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi i metforminą, kontrolować stężenie potasu. Podczas leczenia unikać spożywania alkoholu.

Preparaty
spironolactone
aldactone

Bromokryptyna

bromocriptine
antilactagogum, antiparkinsonicum, antiprolactinicum
G02CB, N04BC

Działanie:
Półsyntetyczna pochodna ergokryptyny pobudzająca receptory dopaminergiczne w podwzgórzu. Oddziałuje na komórki przysadki poprzez wytwarzanie dopaminy (czynnika hamującego). Hamuje wytwarzanie i wydzielanie prolaktyny z przedniego płata przysadki. W akromegalii zmniejsza wydzielanie hormonu wzrostu. Nie zmienia wydzielania innych hormonów przysadki. Hamuje wzrost gruczolaków przysadki (prolactinoma). W hiperprolaktynemii zmniejsza stężenie prolaktyny. Wykazuje działanie przeciwdepresyjne. W parkinsonizmie działa na receptory dopaminergiczne w istocie czarnej, prążkowiu i układzie limbicznym, zmniejszając drżenia i akinezję. Dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie w osoczu osiąga po 1-3 h. W 96% wiąże się z białkami osocza. t1/2 wynosi ok. 15 h. Wydalana całkowicie z żółcią i kałem (częściowo w postaci metabolitów), w niewielkim odsetku z moczem.

Wskazania:
Hiperprolaktynemia u kobiet i mężczyzn, czynnościowa lub wynikająca z obecności gruczolaka przysadki, hamowanie laktacji. Hipogonadyzm u mężczyzn na podłożu hiperprolaktynemii. Akromegalia. W początkowej fazie choroby Parkinsona lub w cięższych postaciach w skojarzeniu z innymi lekami. Niezłośliwa choroba sutka.

Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na alkaloidy sporyszu. Niekontrolowane nadciśnienie tętnicze, nadciśnienie ciążowe. Nie powinno się stosować równolegle z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi.

Interakcje:
Erytromycyna lub josamycyna mogą zwiększyć stężenie bromokryptyny w osoczu. Gryzeofulwina i inne induktory enzymów mogą zmniejszać stężenie bromokryptyny. Bromokryptyna może nasilać działanie leków obniżających ciśnienie.

Działanie niepożądane:
Hipotonia ortostatyczna, przekrwienie błony śluzowej nosa, nudności, wymioty, senność. Rzadko zaparcia, dyspepsja, erytromialgia (czerwienica bolesna kończyn), niepokój psychiczny, stany psychotyczne (paranoidalne i maniakalne, omamy, dezorientacja), zaburzenia mikcji, silne skurcze naczyń w kończynach. Rzadko może wystąpić zwłóknienie pozaotrzewnowe.

Ciąża i laktacja: Kategoria C. Nie wykazano szkodliwego wpływu na rozwój dziecka. Nie stosować w okresie karmienia piersią (z wyjątkiem celowego zahamowania laktacji).

Dawkowanie:
P.o. w czasie posiłku. W celu przerwania laktacji 2 razy na dobę 2,5 mg przez 2 tyg., następnie ewentualnie raz na dobę. W zaburzeniach przedmiesiączkowych początkowo 1,25 mg/d przez 2 tyg., następnie stopniowo zwiększa się dawki aż do 5 mg/d. W hipogonadyzmie męskim 5-10 mg/d. W akromegalii 2,5 mg/d, zwiększając co tydz. o 2,5 mg do 10-20 mg/d. W guzach przysadki mózgowej 5-10 mg/d, w razie potrzeby do 60 mg/d. W chorobie Parkinsona 2,5 mg 2 razy na dobę przez tydzień, następnie w zależności od potrzeby zwiększać co kilka dni aż do 50 mg/d i więcej.

Uwagi:
W trakcie stosowania leku mogą wystąpić epizody nagłej senności lub snu (w ciągu dnia), co może znacznie ograniczać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu lub uniemożliwiać ją.

Preparaty
bromocriptine

sporo tego sog sie należy pozdro

Pankreatyna

pancreatin
enzyma
A09AA

Działanie:
Wyciąg z trzustek wieprzowych zawierający lipazę, amylazę i proteazy. Wspomaga czynność zewnątrzwydzielniczą trzustki, a przez to ułatwia procesy trawienia i wchłaniania białek, tłuszczów i skrobi. Pankreatyna reguluje przemianę materii, zmniejsza objawy zaburzeń trawienia (bębnicę, uczucie wypełnienia nadbrzusza, stolce tłuszczowe), zmniejsza częstość wypróżnień. Enzymy wchodzące w skład leku nie ulegają wchłanianiu, są trawione w jelicie i wydalane z kałem.

Wskazania:
Zaburzenia trawienia tłuszczów, białek i węglowodanów, wywołane niedostateczną zewnątrzwydzielniczą czynnością trzustki: w przewlekłym zapaleniu trzustki, w okresie rekonwalescencji po ostrym zapaleniu trzustki, w stanach po operacji wycięcia trzustki lub żołądka, po operacyjnych omijających zespoleniach żołądkowo-jelitowych (np. gastroenterostomia metodą Billroth II), w mukowiscydozie, niedrożności przewodu trzustkowego lub przewodu żółciowego wspólnego (np. spowodowanej przez nowotwór)..

Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, nadwrażliwość na białko wieprzowe. Zaostrzenie przewlekłego zapalenia trzustki, ostre zapalenie trzustki. W rzadkich przypadkach u dzieci chorych na mukowiscydozę przyjmujących duże dawki enzymów zanotowano przypadki zwężenia jelita, dlatego należy przestrzegać dawkowania i nie stosować u dzieci dawki większej niż 2500 j. lipazy/kg mc. na posiłek.

Interakcje:
Niektóre kwasy, sole kwasu węglowego i wodorotlenek potasu neutralizują działanie enzymów zawartych w preparacie. Stosowanie pankreatyny może powodować zmniejszone wchłanianie kwasu foliowego. W przypadku równoległego stosowania z doustnymi preparatami żelaza może powodować zmniejszenie stężenia żelaza w surowicy. Antagoniści receptorów H2 i inne leki zwiększające pH soku żołądkowego mogą zmniejszyć skuteczność działania leku; podobny efekt może wystąpić po podaniu z pokarmem o pH >5,5.

Działanie niepożądane:
Występują sporadycznie. Mogą przebiegać w postaci skórnych reakcji alergicznych i reakcji alergicznych ze strony przewodu pokarmowego, podrażnienia błony śluzowej jamy ustnej lub odbytu. Duże dawki pankreatyny podawane osobom chorym na mukowiscydozę mogą w pojedynczych przypadkach powodować zwężenia jelit w okolicy krętniczo-kątniczej i w okrężnicy wstępującej. Duże dawki pankreatyny mogą zwiększać stężenie kwasu moczowego w moczu i krwi. Wyjątkowo: dolegliwości brzuszne, nudności, wymioty, biegunki.

Ciąża i laktacja:
Kategoria C. Ze względu na brak odpowiednich badań obejmujących kobiety w ciąży należy stosować jedynie w przypadku, gdy korzyści z leczenia przewyższają ryzyko dla płodu. Nie wiadomo, czy lek przenika do pokarmu kobiecego; w przypadku konieczności stosowania w okresie karmienia piersią należy zachować szczególną ostrożność.

Dawkowanie:
Dawkowanie pankreatyny jest ustalane indywidualnie i zależy od stopnia niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki oraz od składu i ilości spożywanych posiłków. Dawkę należy ustalić tak, aby wyeliminować objawy niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki - bębnicę, wzdęcie, bóle brzucha, stolce tłuszczowe. Nie należy przekraczać dawki 10 000 j./kg mc./d. W przypadku całkowitej niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki dobowe zapotrzebowanie na lipazę wynosi do 400 000 j. Nie należy przyjmować dawki większej niż 100 000 j. lipazy na posiłek lub 400 000 j. lipazy na dobę. Preparaty zawierające pankreatynę przyjmuje się kilka razy na dobę podczas posiłków, nie rozgryzając, popijając dużą ilością niealkalicznych płynów. Najczęściej stosuje się 1-4 kapsułki lub tabletki (w zależności od zapotrzebowania i dawki) podczas każdego posiłku. W razie niemożności połknięcia kapsułek lub konieczności podania mniejszej ilości enzymu preparatu w postaci kapsułek można otworzyć, a wysypaną ich zawartość (np.peletki, mikrotabletki, minimikrosfery) podać z małą ilością płynu (nie należy ich jednak dodawać do mleka lub mieszanek mlecznych). Preparatu nie należy podawać do soków owocowych, owoców, jarzyn i innych produktów beztłuszczowych. Niemowlętom i małym dzieciom należy podać zawartość kapsułki, którą dziecko powinno popić niewielką ilością płynu. Dzieci 2.-4. rż. 500-1000 j./kg mc. do każdego posiłku, po 5. rż. 2500 j./kg mc. Po 5. rż. nie należy stosować dawek większych niż 2500 j. Ph. Eur. lipazy/kg mc. na posiłek oraz 10 000 j. Ph. Eur. lipazy/kg mc./d w dawkach podzielonych. Dzieci chore na mukowiscydozę 2000-6000 j. lipazy/kg mc. na dobę. Czas trwania leczenia nie jest ograniczony.

Preparaty
pancreatin